การตั้งความปรารถนาในการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 106/209

4.2 ตั้งความปรารถนาที่จะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า การบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแต่ละพระองค์นั้นเป็นการบังเกิดขึ้นได้ยาก บางยุคบาง สมัยก็ไม่มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาอุบัติขึ้นเลย โลกว่างเว้นจากพระสัทธรรม หมู่สัตว์ตกอยู่ในความมืดมิด คือ อวิชชา ที่หาทางออกไม่พบ ฉะนั้นการอุบัติขึ้นของพระองค์ ก็เพื่อบำบัดทุกข์บำรุงสุขให้กับมวลมนุษยชาติ พระองค์จึงทรงมีมหากรุณามีน้ำใจต่อสรรพสัตว์ทั้งหลายที่ได้สร้างบารมีมาไม่ใช่เพียงแค่ให้ตนเองหลุดพ้นจาก วัฏสงสารเพียงคนเดียวเท่านั้น แต่ยังนึกถึงสรรพสัตว์ทั้งหลายอยากให้หลุดพ้นออกจากคุกด้วยกัน ฉะนั้น เมื่อพระองค์สร้างบารมีจนเต็มเปี่ยมบริบูรณ์ มาตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ก็ได้ นำพระสัทธรรมมาสั่งสอนให้ได้ประพฤติปฏิบัติ เพื่อให้ได้หลุดพ้นตามพระองค์ไป ซึ่งการสร้างบารมีของ พระองค์นั้นไม่ได้ราบเรียบสะดวกสบาย แต่กลับเจออุปสรรคปัญหามากมาย แต่ด้วยความตั้งใจมุ่งมั่น ด้วย ความเพียรพยายามอย่างอดทน ไม่ท้อถอย พระองค์จึงได้มาตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในที่สุด ดังนั้น ในหัวข้อนี้จะได้ศึกษาเส้นทางการสร้างบารมีของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสมณโคดม พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของ เราในยุคปัจจุบัน เพื่อจะได้แบบอย่างแห่งการสร้างบารมีของพระองค์ตั้งแต่เริ่มแรกที่คิดจะหลุดพ้นออกจาก ทุกข์เป็นต้นไป 4.2.1 พระชาติแรก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระสมณโคดมของพวกเราทั้งหลาย เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประเภท ปัญญาธิกะ คือ ทรงเป็นผู้ที่ยิ่งด้วยปัญญา จึงทำให้พระองค์สร้างบารมีเพื่อเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าใช้ ระยะเวลาน้อยที่สุด สำเร็จได้รวดเร็ว แต่คำว่า รวดเร็ว มิใช่เพียงชาติสองชาติ แต่ก็นับภพนับชาติไม่ได้ พระองค์ทรงสร้างบารมี 20 อสงไขยกับแสนมหากัป นับตั้งแต่เริ่มปรารถนาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า บทที่ 4 ก่อนจะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน DOU 95