บทที่ 4 ก่อนจะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 97/209

บทที่ 4 .. ก่อนจะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน ความน่า จากเนื้อหาในบทเรียนที่ 2 และ 3 ทำให้นักศึกษาทราบว่าการบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ละพระองค์เป็นการยากอย่างยิ่ง เพราะการที่บุคคลใดบุคคลหนึ่งจะมีดวงปัญญามีความคิดอยากหลุดพ้น ออกจากวัฏสงสารนี้ไม่ใช่ง่ายต้องเป็นบุคคลที่พิเศษกว่าบุคคลทั่วไปและกว่าที่จะตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็จะต้องสั่งสมบ่มบารมีเป็นเวลายาวนานนับภพนับชาติไม่ถ้วน จนกว่าบารมีที่ได้สั่งสมมาจะเต็มเปี่ยม บริบูรณ์ทุกประการ จึงจะได้เสด็จมาตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า การอุบัติขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงเป็นการยากอย่างยิ่งบนโลกดังที่กล่าวมาแล้ว จึงทำให้ สรรพสัตว์ทั้งหลายที่ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏสงสารนี้ มีโอกาสที่จะได้พบพระพุทธศาสนานั้น เป็น เรื่องที่ยากตามไปด้วย เพราะการที่จะมีพระพุทธศาสนามาปรากฏในโลกนี้ จะต้องมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เสด็จมาอุบัติขึ้นเสียก่อน จึงจะทำให้สรรพสัตว์ทั้งหลายมีโอกาสได้พบกับหนทางแห่งความหลุดพ้น ดังนั้น การจะมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบังเกิดขึ้นสักพระองค์ จึงเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่ในจักรวาล จนก่อให้เกิดความ โกลาหลขึ้นแก่สรรพสัตว์ทั้งหลายได้ ดังเช่น เรื่องมูลเหตุเกิดมงคล ในสมัยนั้นยังไม่มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เสด็จอุบัติบนโลกนี้ การวิพากษ์วิจารณ์ในเรื่องมงคล ถูกนำมาถกเถียงกันอยู่ทั่วไปอย่างกว้างขวางทั้งที่หมู่บ้าน แว่นแคว้น คนเดินทาง ฯลฯ และไม่เพียงแต่มนุษย์เท่านั้นที่ถกเถียงกัน แต่ยังถกเถียงกันออกไปอย่างกว้าง ขวางตั้งแต่สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกาจนถึงชั้นพรหม มีเฉพาะชั้นพรหมสุทธาวาสเท่านั้นที่รู้เรื่องมงคล แต่ไม่ สามารถที่จะอธิบายได้ จึงบอกให้เหล่าเทวดาทราบว่าอีก 12 ปี พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะมาอุบัติบนโลก ให้คอยถามปัญหานี้กับพระองค์ พอทราบว่าจะมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบังเกิดขึ้น ก็เกิดโกลาหลเป็นการใหญ่ ด้วยความปีติเบิกบานใจ และเมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จอุบัติบนโลก เหล่าเทวดาที่นำโดยท้าวสักกเทวราช ได้มาทูลถามปัญหาเรื่องมงคลกับพระพุทธองค์ จึงทำให้ทราบว่าอะไรเป็นมงคล นักศึกษาจะเห็นว่า ถ้าสรรพสัตว์ทั้งหลายไม่ได้พบพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ไม่สามารถที่จะรู้ พระสัทธรรม อันประเสริฐอย่างแท้จริง เมื่อไม่รู้อย่างนี้ ก็อาจทำให้พลาดพลั้งในชีวิตด้วยการทำอกุศลกรรม หรือกลายเป็นมิจฉาทิฏฐิได้ สรรพสัตว์ทั้งหลายจึงต้องประสบกับความวิบัติ ที่ถือว่าเป็นความวิบัติอย่างมาก ซึ่งมีอยู่ 6 ประการ คือ 1. วิบัติกาล คือ วิบัติที่เกิดจากช่วงเวลาที่ไม่มีพระพุทธศาสนา หมายความว่า กาลที่ไม่มีพระสัมมา สัมพุทธเจ้ามาอุบัติบนโลก จึงทำให้ไม่มีพระพุทธศาสนาเกิดขึ้น ซึ่งเป็นกาลที่ว่างเปล่าจากพระสัทธรรม หาก สรรพสัตว์เหล่าใดมาเกิดในช่วงเวลานี้ ก็หมดโอกาสที่จะได้พบพระพุทธศาสนา ชีวิตที่เกิดมาจึงหาแก่นสาร แห่งชีวิตไม่ได้ เท่ากับเกิดมาฟรี ไม่ได้รับประโยชน์อะไร 2. วิบัติคติ คือ วิบัติที่ไม่ได้คติที่ดี หมายความว่า กาลเวลาที่มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาอุบัติบนโลก มงคลสูตร, ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ, มก. เล่ม 39 หน้า 163 86 DOU ศาสตร์แห่งการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า