ปฐมบทว่าด้วยศาสตร์แห่งการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 26/209

ความเคยชิน มองทุกข์ไม่พบ เมื่อไม่พบก็ไม่คิดจะหนีออกจากทุกข์ ทั้งยังแก้ไขอย่างผิดวิธี เหมือนป่วยเป็น ไข้แต่ไม่รู้ว่าป่วย กลับหาของแสลงโรคให้กับตนเอง อาการของโรคจึงเพียบหนัก เมื่อใดมนุษย์มีปัญญาเห็นทุกข์ รู้จักทุกข์ เมื่อนั้นก็จะรู้จักพยายามหาต้นเหตุของทุกข์ให้พบแล้ว กำจัดเสีย ปัญญาชนิดนี้เกิดเองได้ยาก ถ้ามีผู้มีปัญญาเหนือกว่ามาชี้แจงแนะนำ บอกทางให้ก็จะทำให้ง่าย และสะดวกขึ้น ดังนั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้ทรงพระปัญญาธิคุณอันประเสริฐ ทรงชี้นำ แนะแนวทางในการ ดับทุกข์ ออกจากคุกไว้ให้แล้ว ขอให้เราได้ตั้งใจศึกษาและปฏิบัติตามคำแนะนำของพระองค์ ย่อมบรรลุ มรรคผลนิพพาน เลิกเวียนว่ายตายเกิดอย่างแน่นอน ไม่ว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ใด ทรงสอนเหมือนกันทั้งสิ้น ทรงสอนเรื่องสำคัญที่จะนำไปสู่ การดับทุกข์ การหลุดพ้นจากสังสารวัฏ มิได้ทรงสอนหมดทุกเรื่อง เหมือนอย่างที่พระองค์ทรงเปรียบเทียบว่า ความรู้ที่พระองค์สอนนั้นเป็นเพียงใบไม้ในกำมือ แต่ความรู้นั้นมีอีกมากมายดุจใบไม้ในป่าประดู่ลาย 1.4 พระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้หลุดพ้นออกจากคุก การบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นการยาก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ทรงอุบัติ เกิดขึ้นในโลก เพื่อบำบัดทุกข์บำรุงสุข ยังมนุษยชาติให้พ้นจากกองทุกข์ ไปสู่ฝั่งแห่งพระนิพพานอย่างแท้จริง แต่เดิมพระองค์ก็เป็นมนุษย์ธรรมดาสามัญอย่างพวกเรา ไม่รู้จักเป้าหมายที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์ ดำเนินชีวิตด้วยความประมาท ทำดีบ้าง ทำชั่วบ้าง ปะปนคละเคล้ากันไป แล้วก็เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในภพ 3 หรืออยู่ในคุก ดังที่เราได้ศึกษามาแล้ว เป็นระยะเวลาที่ยาวนานมาก ไม่ทราบว่าชาติแรกเริ่มตรงไหน และ ชาติสุดท้ายจะสิ้นสุดเมื่อใด ถูกความทุกข์จากการเกิด แก่ เจ็บ ตาย ครอบงำเรื่อยมา จนกระทั่งมีอยู่พระชาติหนึ่ง เกิดจิตสำนึกลึกๆ ที่ได้สั่งสมประสบการณ์ ได้พบความทุกข์ มานับภพนับชาติไม่ถ้วนบีบคั้น ทำให้พระองค์เบื่อหน่ายต่อความทุกข์ มองหาหนทางที่จะออกจากทุกข์ให้ได้ และตั้งใจมั่นว่า เมื่อตนเองออกจากความทุกข์ หรือออกจากคุกในสังสารวัฏได้ จะต้องช่วยเหลือสรรพสัตว์ ทั้งหลายให้พ้นจากทุกข์ไปด้วยให้ได้ นี่คือความปรารถนาเริ่มต้นของการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จากนั้นพระองค์ก็ลองผิดลองถูกหาวิธีการเพื่อการดับทุกข์เรื่อยมา จนเริ่มพบวิธีการที่ถูกต้องมา ตามลำดับ และได้สร้างบารมีอย่างยิ่งยวดโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน สละเลือดเนื้อ อวัยวะ ชีวิต ผ่านอุปสรรค นานัปการโดยไม่ย่อท้อ มายาวนานนับภพนับชาติไม่ถ้วน เพื่อให้ได้มาซึ่งสัพพัญญุตญาณ อันเป็นความ ปรารถนาสูงสุด เมื่อสั่งสมบารมีจนเต็มเปี่ยมแล้ว ในที่สุดทรงค้นพบวิธีการดับทุกข์เป็นผลสำเร็จ ได้ตรัสรู้ ธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้สมบูรณ์พร้อมด้วยวิชชาและจรณะ เป็นผู้เลิศประเสร็จกว่ามนุษย์และ เทวดาทั้งปวง สามารถยกตนให้พ้นจากกองทุกข์ หลุดพ้นจากการถูกกักขังในภพ 3 ไปสู่ฝั่งแห่งพระนิพพาน อันเป็นดินแดนที่ไม่มีการเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นดินแดนแห่งบรมสุขอันเป็นนิรันดร์ นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างจะนับจะประมาณมิได้ ที่พระองค์ได้นำความรู้ที่พระองค์ทรงค้น พบความจริง มาชี้แนะให้สรรพสัตว์ทั้งหลายได้เห็นความจริงของชีวิตที่ตกเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามาร ถูกกักขังวนเวียนอยู่ในภพทั้ง 3 อันเป็นคุกขังสรรพสัตว์ และยังทรงแนะแนวทางในการดับทุกข์ นำพา สรรพสัตว์ทั้งหลายให้หลุดพ้นจากการคุมขังในภพ 3 พ้นจากความทุกข์อันแสนทรมานในการดำเนินชีวิต อยู่ในสังสารวัฏ บทที่ 1 ปฐมบทว่าด้วยศาสตร์แห่งการเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า DOU 15