ข้อความต้นฉบับในหน้า
ถวลำคอเทวดาทรงคมศึกษา
จะไม่การนำเอาพระไตรปิฎกทั้งสมเด็จมศึกษา แตจะเอาเนื้อหาตอนใดตอนหนึ่งในพระไตรปิฎกมาศึกษา นำเอามัคคีขันธ์อรรถกถาที่เกี่ยวข้องกับพระไตรปิฎกมาศึกษาอย่างไร ก็ด้วย ผลจากการเล็งเห็นการใกล้ของพระมหาเทรทร์ทั้งหลายในอภิปราย มันย่ำการสังขยาภาพพระธรรมวินัย ครั้งที่ ๑ เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน นี้ จึงส่งผลให้คนนำมาศึกษาจากพระธรรมวินัยอย่างจริงจัง และนั้นก็เป็นปัจจัยสำคัญอย่างหนึ่งที่ทำให้พระพุทธศาสนาจงคงดำรงมั่น และเจริญแพร่หลายมาตรามเท่า ทุกวันนี้
ประโยชน์ของการศึกษาทางภายบาลิ
การศึกษาไม่ว่าในเรื่องใด ย่อมต่อให้เกิดองค์ความรู้ในเรื่องนั้น ๆ แก่ผู้ศึกษา ทั้งนั้น เป็นการพัฒนาปัญญาของบุคคลให้ล้ำลึกยิ่งขึ้น เพื่อความเข้าใจในเรื่องนั้น ๆ และเพื่อการสั่งสอนความคิดเห็นในเรื่องอื่นที่อาจมาเพิ่มเติม โดยเปรียบเสมือนมิติที่ลึกล้ำขึ้น เพื่อประโยชน์แก่การใช้อยู่ในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ๆ ซึ่งบางมาม ตัวอย่าง เช่น การสัมผัสเพื่อร้าวไม้ ประโยชน์เฉพาะหน้าต่อวางอารมณ์ไม้ แต่ผู้ใช้อาจนิยมค้นไปยังพื้นผิว บังต้นไม้บัง ผ่าฟืน ตัดไม้กาสตามบัง มีทักษะความครึ้งเดียว อ่านผลเฉพาะหน้าในงานที่ประสงค์และสามารถนำไปใช้เพื่อประโยชน์ในเรื่องที่ศึกษาอย่างครอบคลุมเป็นความรู้ที่มีมากและที่ไป (อากาศสาน) มีเหตุผู้มีผลสมควรจะย่อยอย่างได้ นับเป็นองค์ความรู้ที่เกิดขึ้นแดน และความรู้นั้นยังสมควรจะเป็นความรอบในเรื่องอื่น ๆ อีกได้
วันนี้ การศึกษาไม่ว่าในเรื่องใด ย่อมได้เกิดประโยชน์มากบ่อยู่ผู้ศึกษา เป็นการพัฒนาปัญญาของบุคคลให้แนวชัดลึกลึกลง เพื่อการรับรู้และนำไปใช้โดยยิ่งขึ้นไป -
________________________________________________________
ฯ ถามมณฑนแผนกภา เรื่อง รอบบา “สัมมาทิฏฐิกลฺยา” ของสมเด็จพระมหามงคลลอดกาจ อัลมง บาคีสนามหลวง วัดปากน้ำ ภาจเจริญ กรุงเทพพนมาศ พ.ศ. ๒๕๔๔