การใช้คำพยางค์และการเปลี่ยนรูปคำในภาษาไทย : หน้า 181/354

ข้อควรจำ ๑. คำพยางค์ที่ประกอบด้วย ฑุ, ป, หั, ใจต, ใช้เจตนา ตาม ลดู เช่น กฎกฎ - ผู้ว่า ขุดู - ผู้บำ เป็นคำเนิน ๒. ลดุด เป็น ปู เท่านั้น ที่เป็น เอก เป็นชื่อของพระพุทธเจ้าท่านนั้น ถ้าเป็นพฑ. เป็นชื่อของอาจารย์นอกราศนา มีครู่ง ๖ มีฐานก็สัส เป็นต้น ๓. ที่เป็นพฑ. หมายถึงพระพุทธเจ้าในปางก่อนมี นี้ เพราะการเรียกหลายพระองค์รวมกัน แต่งั้นนี้ต้องมีคำว่่าว่า อติเต, บุพพ, กำกับอยู่ด้วยฯ ปิตุ (พ่อ) ในปฐิิลิงค์ มีวิธีเปลี่ยน วกิตติ และ การันต์ ดังนี้ :- เอก. พิตุ (ณี เอา อู กับ อีเป็น อา) เป็น ปโร โป เป็น โอ พุธ. ปิตุ (สง เอา เอา อู เป็น อา เอา โย เป็น โอ) เป็น โโร (สง โอ เอา เป็น อา เอา โย เป็น โอ) ๓. ปิตรา (สุข เอา อู เป็น อา เอา สุ เป็น อิ) ๔. ปิฎก (ลง สะ บล จ ทังเสย) ปิดโน (ลง สะ โปง ส เป็น โน) ๕. ปิตุ (ลง สบ สะ ทังเสย) ปิดโน (ลง สบ สะ เป็น โน) ๖. ปิตุ (ลง ส มุ เอา อู เป็น อา เอา สุม เป็น อิ) เป็น โอ โป เป็น โอ ๗. ปิฎก (สง เอา อู เป็น อา เอา โย เป็น โอ) เป็น โโร (สง โอ เอา เป็น อา เอา โย เป็น โอ)