วิทยาศิลปวัฒนธรรม อิมพีเรียล วิชาบาลีไวยากรณ์ เล่ม 1 หน้า 328
หน้าที่ 328 / 354

สรุปเนื้อหา

บทนี้อธิบายถึงนิยามและความสัมพันธ์ของคำต่างๆ ในวัฒนธรรมไทย โดยแยกเป็นส่วนต่างๆ เช่น กาลสุตตมและขันธ์เถร ซึ่งประกอบไปด้วยคำเรียกที่มีความหมายลึกซึ้งและเชื่อมโยงกับวัฒนธรรมท้องถิ่น. พบกับการวิเคราะห์และนิยามที่สำคัญที่ช่วยให้เราเข้าใจบริบทและความสำคัญในแต่ละคำ. ข้อมูลนี้มีค่าต่อการศึกษาและเข้าใจวัฒนธรรมไทยในเชิงลึกจากแหล่งต่างๆ รวมถึง dmc.tv.

หัวข้อประเด็น

- กาลสุตตม
- ขันธ์เถร
- วัฒนธรรมไทย
- ความสัมพันธ์ในภาษา
- นิยามทางศิลปวัฒนธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

วิทยาศิลปวัฒนธรรม อิมพีเรียล ๒. นิยามบอกกล่าว ชื่อเรียกทางสัมพันธ์ว่า "กาลสุตตม" มี ๓ ตัว คือ อด คำนี้ หิยโย วันนาน ปาโด้ เช้า เลา วันรุ่ง ทีว่า วัน สมบัติ บัดเดี๋ยวนี้ ตาย เย็น อายดี ต่อไป สกฺวา ในวัน ๓. นิยามตอบกที ชื่อเรียกทางสัมพันธ์นี้ เข้าถาม เรียกว่า "ขันธ์เถร" เข้ากับกรีบา เรียกว่า "อาราร" มี ๑๖ ตัว คือ อุทก์ เบื่องน อโค เบื้องต่ำ อุริ เบื่องบน เหตุ ภายในต่ำ อนดตา ระหว่าง โออ ฟังใน อนุไต ภายใน ปาเร อันนอก ดิโร ภายนอก ปัจจุ ฟังนอก พีโร ภายนอก สุรุ โลกอิน พิกั ภายนอก สมุขา ต่อหน้า พทิธา ภายนอก ปรมมูชา สับหลัง ท้าววิวา ภายนอก วิไห ที่ลับ ๔. นิยามตอบปฎิเสธ ชื่อเรียกทางสัมพันธ์ว่า "ปิสรนตุต" และ "กรียวโลเสน" มี ๑๐ ตัว คือ กวี เพียงไร ยาวา มีประมาณเพียงใจ ยาว เพียงใจ ดาวา มีประมาณเพียงนั่น ดาว เพียงนั้น กิจดวาด มีประมาณเท่าใด ยาวเทว เพียงใดนั้นเทียว เอดดาวา มีประมาณเท่านั้น ดาวเทว เพียงนั้นเทียว สมฏา รวบตอบ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More