การเรียนรู้ภาษาบาลี : หน้า 150/354

กรมโยธาธิการและผังเมือง การเรียนความภาษาบาลี เมื่อศึกษาภาษาบาลีได้เริ่มศึกษาภาษาบาลีไวยากนั้นตั้งแต่นามศัพท์จนถึง การแจกจ่ายตั้งแต่ ๑๓ การันต์ ด้วยวิกฤติถัง ก็ถือว่านักศึกษามีความเข้าใจ เรื่องบาลีไวยากในระดับหนึ่ง ดังนั้น เพื่อฝึกทักษะในการแปลและแต่งประโยคบาลีให้ถูกต้องตาม จำนวนและหลักเกณฑ์ของภาษาบาลีอย่างจริง ซึ่งมีความแตกต่างจากภาษา ไทยอย่างสิ้นเชิง เช่น ความในว่า "สาวก ของพระพุทธเจ้า" ภาษาบาลีต้องเรียกว่า "ของพระพุทธเจ้า สาวก" เป็นต้น ดังจะได้อธิบายต่อไปนี้ การใช้หนามนานกับหนามนาม วิธีเรียงความภาษาบาลีไม่เหมือนเรียงภาษาไทย ไว้หลังกัน เช่น | ภาษาบาลี | ภาษาไทย | | นามนาม | นามนาม | | พุทธสุข ๑ | สาวโก ๒ | | นามนาม | นามนาม | | อ. สาวกา | ของพระทุเท จ้า ๑ | | นามนาม | นามนาม | | ปุพพุทธสุข | ลิขร ๒ | เกตุ ๓ | อ. ธร ๓ | มนยอด ๒ | ของภูเขา ๑ | และในการปลอมจากภาษาบาลีเป็นภาษาไทยระหว่างนามนามกันนามนามนั้น ต้องใช้คำเนียวยอณ์นามบอกเป็นตัวเชื่อมความดังตัวอย่างไว้แล้วนั้น