การนับจำนวนในภาษาบาลี : หน้า 231/354

ดอยสำนักงานเขตพื้นที่พาคนฯ ๒๐๑ ตั้งแต่ เอกนิษ ถึง ปฏิบัติ แสดงอย่าง เอกนิษ ตั้งแต่ เอกนิษ ถึง อรุณวดี แสดงอย่าง รัตติ ฯ ๔. สังยาบ เอกนิษ ถึง อรุณวดี เป็นสำรับฝันถึงฝันจะ คือ เป็นอัศจรรย์ เอกนิษ จะอยู่ย่านนั่น ไม่เปลี่ยนไปตาม จะเหมือนเดิมเฉพาะวิตดีเท่านั้น ฯ ๔. เอกโน่ธง์ การนับจำนวนที่เหลืออีก จะครึ้ม เช่น ๑๙, ๒๙, ๓๙ เป็นต้น ในภาษาบาลีไม่ใช้น นว แต่ใช้ เอก หรือ อน เทน ซึ่งแปลว่า พรวง, ห่อน หนึ่ง เช่น เอก + วิเศษ = เอกนวีสิด แปลว่า มีอ่อนหนึ่ง (๑) อนุ + วิเศษ = อุณดิสิด แปลว่า สามสิบหย่อนหนึ่ง (๓๑) เป็นต้น ฯ บ. ปกติสังยายจำนวนตั้งแต่ ๑๔ ถึง ๔๐ ตั้งนี้