วิทยานิพนธ์ในอุบากรณ์ มอญภิรมย์ : หน้า 54/354

วิทยานิพนธ์ในอุบากรณ์ มอญภิรมย์ ๒. อาตารามนาม คือชื่อที่ไม่ทั่วไป เช่น ติ้มสีทอง, สิ่งของ และภาพ หรือชื่อที่เฉพาะเจาะจง เช่น พิมพ์ลภิรา-พระเจ้าพิมลวาร, เอรวัฒน์ใน-ชื่อนี้ เอรวรรณ เป็นต้น คุณนาม คุณนาม หมายถึง นามที่แสดงลักษณะอาการของนามนาม (คน สัตว์ ที่สิ่งของ และภาพที่ยังชื่อแล้ว) เพื่อเป็นเครื่องหมายให้รู้ว่า นามนามนั้น ดีหรือชั่ว, สูงหรือเตี้ย, ดำหรือขาว เป็นต้น ประเภทของคุณนาม คุณนาม แบ่งออกเป็น ๓ ชั้น คือ ปกติ, วิถี ๑, อัตวิธี ๑ ๑. ขั้นปกติ คือ คุณนามที่แสดงลักษณะอาการของนามนามธรรมมาไม่มีสิคะอะไร ข้อสังเกต ในภาษาไทย ไม่มีคำว่า กว่า ยิ่ง เกิน ต่ำ เช่น นวความยง, นายรวยเอย เป็นต้น ในภาษาบาลี ไม่มีปัจจัยต่อท้ายและไม่มีอุปศัพท์และนิบาตนำหน้า เช่น ปณุโต-เป็นบัณฑิต, ปาโป-เป็นบาน, มหุตโต-ใหญ่ เป็นต้น ๒. ขั้นวิถี คือ คุณนามที่แสดงลักษณะอาการของนามนามได้ดีกว่าชั้นปกติอีกน้อย เช่น นายแดงราวก่อนนายดำ ข้อสังเกต ในภาษาไทย มีคำว่า กว่า ยิ่ง เกิน สัง ในภาษาบาลี มีคำข คือ ตร อัย ต่อท้าย มีอุปศัพท์ คือ อดี นำหน้า เช่น ปณุโต-เป็นบัณฑิตกว่า, ปาโท-เป็นบานกว่า, มหุตโต-เป็นผู้ใหญ่กว่า, อติปัญญาโต-เป็นบัณฑิตยิ่ง เป็นต้น ๓. ชั้นอัตวิสา คือ คุณนามที่แสดงลักษณะอาการของนามนามได้ดีมากกว่าชั้นปกติอีกน้อย เช่น นายแดงราวก่อนนายดำ ข้อสังเกต ในภาษาไทย มีคำว่า กว่า ยิ่ง เกิน สัง ในภาษาบาลี มีคำข คือ ตร อัย ต่อท้าย มีอุปศัพท์ คือ อดี นำหน้า เช่น ปณุโต-เป็นบัณฑิตกว่า, ปาโท-เป็นบานกว่า, มหุตโต-เป็นผู้ใหญ่กว่า, อติปัญญาโต-เป็นบัณฑิตยิ่ง เป็นต้น