การใช้และความเข้าใจในนว ศัพท์ วิชาบาลีไวยากรณ์ เล่ม 1 หน้า 215
หน้าที่ 215 / 354

สรุปเนื้อหา

กรมอุตุนิยมวิทยาให้ความสำคัญแก่การพัฒนาศัพท์ใหม่ในภาษาไทย เพื่อให้การสื่อสารมีความชัดเจนและทันสมัย ในบทนี้จะมีการอธิบายความหมายของรูปแบบคำศัพท์ต่าง ๆ พร้อมการเปลี่ยนแปลงในภาษาไทยที่เกิดขึ้นในช่วง 60 ปีที่ผ่านมา เพื่อเสริมสร้างความเข้าใจในนว ศัพท์และวิธีการใช้งานอย่างถูกต้อง รวมถึงตัวอย่างที่ชัดเจนในการใช้คำศัพท์เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนยิ่งขึ้นด้วย โดยเฉพาะในการเปลี่ยนรูปศัพท์ในภาษาบาลีที่มีความเกี่ยวข้อง

หัวข้อประเด็น

- นว ศัพท์ในภาษาไทย
- การเปลี่ยนแปลงในภาษา
- วิธีการใช้งานศัพท์ใหม่
- ตัวอย่างการใช้ศัพท์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

กรมอุตุนิยมวิทยา 60 ปี (๒๕๕๕-๒๕๖๔) การใช้ นว ศัพท์ นว ศัพท์นี้แนตามศัพท์กัม ๒ นั้น คือ ๑. เป็นเสียงยาวคุณ เปล่าว่า ๔ ๒. เป็นคุณนาม เปล่าว่า ใหม่ การนับจำนวนที่เหลืออีก ๑ จะครบสิบ เช่น ๑๙, ๒๙ เป็นตัว ในภาษาบาลีไม่ใช้ นว แต่ใช้ เอกน หรือ อุณ แทน ซึ่งแปลว่า พ่อง หย่อนหนึ่ง เช่น เอกน+วิสติ = เอกนวิสติ เปล่าว่า ยี่สิบปลายหนึ่ง (๒๙) อุณ+ดีสติ = อุณติดีสติ เปล่าว่า สามสิบปลายหนึ่ง (๓๙) เอก ศัพท์ ในปัจจุบัน มีวิธีเปลี่ยน วิทิติ และ การันต์ ดังนี้:- เอก. ป. เอก (ลง ดิ อา ถา กับ ดิ เป็น โอ) ท. เอก (ลง คง คง ไว้) ต. เอกน (ลง มา มา กับ มา เป็น เอกน) จ. เอกสุด (ลง มา ลง กับ มา เป็น เอก) ปุน. เอกสุข (ลง สุมา แปลง สุมา เป็น อา ลง สอ อาคม) เอกมหา (ลง พี คง ก็ ไว้ ที่จะ อ เป็น เอก) จ. เอกสุด (ลง ส แปลง ส เป็น สุ) ส. เอกสุม (ลง ส คง คง คง ไว้) เอกมุ้ง (ลง สุท คง คง คง คง เป็น มุ้ง)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More