การอ้างถึงคำสอนจากวัดอโนแห่งพุทธศาสนา : หน้า 7/194

ประโยค ๓ - คำฉีพระจัมปทีฏิถูกอีง คำอ้าง คำกล่าว จากวัดอโนแห่ง พุทฺทธา คือว่า ตุตฺปภํ อันมีประกาศแห่งคำอันอ้างกล่าวแล้ว ทรุตฺจัง ชื่อว่าฉออันบุคคลล่ำไปได้โดยง่าย (ศาสนา คุณหาย) ทุกข์ตาย เพราะ ความที่แห่งตนหาม เป็นธรรมชาติอันบุคคลจะทำได้โดยง่าย อิติป- มิดิ' เพื่ออนุว่าว ก็อว่า ป ชาติ เพื่ออนะ โลกา อ. ความ เศร้าโศก ท. ภูมิลูกา อันมีภูมะเป็นรากเหง้า ปปลนุติ ยูมอดตก ไป พุมหา ปุกฺคลา จากบุคคลนั้น คือว่า อุกกพันธุ อ. หยาดแห่ง น้ำ ปติติ อนตกไปแล้ว ปุกฺรณา นบนใบขือ ค่อว่า ปทุมดตา นบนใบแห่งภูม น ปติติจาติ อมรไม่ตั้งอยู่เฉพาะ อจกานาม ชื่อ ฉันใด น ปติริหุนิติ อมไม่ตั้งอยู่เฉพาะ เอวา ฉันนั้น อิติ ดั่งนี้ (ปทส) แห่งนว่า ทรุตฺจัง อิติด ดังนี้เป็นต้น ๑ (อุตฺโต) อ. อรรถว่า เตน การณฺ เพราะเหตุนี้ คำ อ. เรา วามิจะกล่าว ว่า ฉมหวะ ท. (อิติ) ดังนี้ (ปกนฺ) แห่งบท ท.ว่า ติ โว วามิ อิตติ ดังนี้ฯ (อุตฺโต) อ. อรรถว่า ภูทุ อ. ความเจริญ โหตุ จงมี ตุมาเก่า แก่ท่าน ท. อิติ ดังนี้ (ปททายูส) แห่งหมายวดสองแห่ง บทว่า ภูทุ โว อิติ ดังนี้ฯ อุตฺโต อ. อธิษฐานว่า คุฑเห อ. ท่าน ท. มา ปาปุณิตฺ อย่า ถึงแล้ว วิณาสี่ ซึ่งความพินาศ อย่ กัปิโล วิณ ราฎา อภิญญ ชื่อว่า ปิลยนี้ อิติ ดังนี้ ฯ (อุตฺโต) อ. อรรถว่า คุฑมห อ. ท่าน ท. ขนาด จงขอ มูลั ซึ่งรากเหง้า นทุวาริตคณหาย ของตนหากนี้เป็นไปในนาวร ๖ อมิสสา