การปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 8 หน้า 92
หน้าที่ 92 / 194

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในชิ้นนี้มีการพูดถึงการปฏิบัติที่ดีในพระพุทธศาสนาซึ่งชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการเป็นคนที่ไม่ฟุ่มเฟือยและมีสติในการดำเนินชีวิต การอธิบายโดยการยกตัวอย่างต่างๆ ที่แสดงถึงธรรมะและการใช้ปากในการพูดจาอย่างระมัดระวัง คำสอนที่ได้รับเป็นการแนะนำให้เข้าใจถึงความไม่ฟุ่มเฟือยและการสอนเกี่ยวกับสิ่งที่ควรทำและไม่ควรทำในชีวิต รวมทั้งความรู้ที่ได้รับจากพระอาจารย์ได้ถูกแบ่งปันให้ผู้ที่สนใจได้ศึกษาเพิ่มเติม และเร่งรัดให้ทุกคนให้ความสำคัญกับศีลธรรมเพื่อนำไปสู่การพัฒนาตนเองในทางที่ดี

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติธรรม
-คำสอนในพระพุทธศาสนา
-ความสำคัญของศีลธรรม
-การใช้ปากในการสื่อสาร
-การไม่ฟุ่มเฟือย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๑ คำฉันพระมามวุฒิธรรโย ยกพัทธ์แปล ภาค ๑ หน้า ๙๑ แล้วด้วยปาก สมจิรา พึงเป็นผู้นิยมประพฤติสมํเสมอ อนุทุเขต พึงเป็นผู้ไม่ฟุ่มเฟือย่านแล้ว นิมพุดจิตตน พึงเป็นผู้มีอัตถิ สันต์แล้ว คำว่า ซึ่งพระอากา อิม นี้ว่า โดย ภกุ อ.ภกุญฺโต มูลสมฺมโน ผู้สารรวมแล้ว ด้วยปาก มนฺดกถณี ผู้เป็นปกิฎกกล่าวด้วยความรู้ อนุทฺธโต ผู้ไม่ฟุ่มเฟือยแล้ว ทีปิด ย่อมแสดง อตุฏฺ จ ซึ่งอรรถด้วย ธมม จ ซึ่งธรรมด้วย ภาสิต อ.ภยิต ตสฺสุ ภกฺญูโน ของภกุญฺนี้ มูขรี เปนคำไพเราะ (โคด) ย่อมเป็น อิติดังนี้ ฯ (อุดโฏ) อ.อรรถว่า สัญญโต ชื่อว่าผู้สารรวมแล้ว มุขน ด้วยปาก อวนตาย เพราะความเป็นอันไม่กล่าว (วนานนฺ) ซึ่งคำ ท. อนิคามว่า ตั่ว อ.ท่าน ทุชฺชาโต เป็นผู้เกิดชั่วแล้ว (อสฺส) ย่อมเป็น ตั่ว อ.ท่าน ทุสฺโล เป็นผู้มีศีลชั่ว(อสฺส) ย่อม เปน อิตถีทํานั้น ดังนี้เป็นต้น ทาสนฺตโลภ ตน กะชน ท. แมมีตกฺและคนจาตาเปนต้น (อิติ) ดังนี้ ตกฺก ปฏสฺ ในบท ท.เหล่านั้นนา (ปทสฺ) แห่งวา มูราณฺญาติ อิติดังนี้ ฯ (อุดโฏ) อ.อรรถว่า ปฺูฬนา อ.ปัญญา(ภควา) อันพระ ผู้มีพระภาคเจ้า วจฺจติ ย่อมตรัสเรียก มนฺดา ว่าวิมตด ภนฺสีโล ผูมิปลิดคำว่า ตาย มนฺตา ด้วยปัญญาเชื่อว่าวิตถูนฺตนฺ (อิติดังนี้ (ปทสฺ) แห่งวา มนฺดกถณี อิติดังนี้ ฯ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More