ความหมายของการถูกผูกพันในชีวิต : หน้า 22/194

ประโยค 3 - คำฉี้พระมิมปัททุสถา ยกพัทธ์แปล ภาค ๔ - หน้าที่ 22 โว ปูกโล อ. บุคคลใจ นิพนธ์ภูโร ผู้มีอาลัย เพียงดังว่าหมู่ไม้ อั้นงอยู่ในป่าออกแล้ว วนาธิมุต- โท ผู้้องไปแล้วในป่า วนมุตโต เป็นผู้พันแล้ว จากป่า (หุตวา) เป็น ธาติว ย่อมแสนไป วันเอา สุ่มป่านเทียว คุมพะ อ. ท่าน ท. ปุสุส งด ตุ ปูกโลเอว ซึ่งบุคคลนั้นนั่นเทียว โส ปูกโล อ. บุคคลนั้น มุตโต ผู้พันแล้ว (พุนธา) จากเครื่องผูก ธาติว ย่อมแสนไป พุนธเอา สุ่มเครื่องผูกพันนั่นเทียว อิติดังนี้ ฯ ติอุโฑ อ. เมื่อความว่า โว ปูกโล อ. บุคคลใจ นิพนธ์ภูโร ชื่อว่าผู้อาลัยเพียงดังว่า หมู่ไม้ อั้นอยู่ในป่าแล้ว คิดว่าเวลา อายาล- สุขขา วนภู วฑุเทวา (อุตโน) ปุพพชิตตาย เพราะความที่ แห่งตนเป็นผู้พันแล้ว ซึ่งหมู่ไม้ อั้นอยู่ในป่า อนันต์บันเทินพร้อม แล้วว่าอาลัย ในความเป็นแห่งกุศลบรรลแล้ว อธิณาตโต เป็นผู้มอม ไปแล้ว ดไปนไป คือตะ วิหารสุดเทียว อนิธบันติตนับพร้อม แล้ววาธรรมเป็นเครื่องอยู่ มุตโต เป็นผู้พันแล้ว คุณหวานา จากป่า คือดินหา มรวาสพนธบงสา อนันต์บันติตนับพร้อมแล้วว่าเครื่อง ผูกพันคือการอุรและซึ่งเรือน หุตวา เป็น ธาติ ย่อมแสนไป คณูหวาวน่อ สุบได้คือด่านนั่นเทียว มรวาสพนธบง อันเป็นเครื่อง ผูกพันคือการอยู่รซึ่งเรือน ต นัน ปุน อีก คุมเห อ.ท่าน ท. ปุสุส งดุ ตุ ปูกโล ซึ่งบุคคลนั้น เอว อย่างนี้ เอโอ โปกโล