พระมิมปัฐญฺอากาศา: พระราชาในเมืองตักกสิลา : หน้า 77/194

ประโยค- คำนี้พระมิมปัฐญฺอากาศา ยกพัทยแปก ภาค ๔ - หน้า 76 พึงระท่านนั้นเทียว อิต ดั่งนี้ อุทานิ ตรงปล่อยแล้ว อุทานวาเสน ด้วยอำนาจแห่งอุทาน ชาติ ยังชาดก สมิทธุนา วา ตรงให้ตั้งลง พร้อมแล้ว (วนฺน) ด้วยพระคำว่า ดากิ แม้ในกาลนั้น ตุมห อ. เธอ ท. ปญฺจนฺนา เป็นนบ ๕ คน (หูดาว) เป็น อาวุธดุดา ผู้มีอาวุธในมือ ปริวาทฺวา แวดล้อมแล้ว มหาดตู้ ซึ่งพระมหาสตว นิกขุมมติ ผู้เสด็จออกไปอยู๋ คณะลูกยา เพื่อประโยชน์แก่อนิยศเอา ตกกัลภรุ่ง ซึ่งความเป็นแห่งพระราชาในเมืองตักกสิลา คงจดตา ไปอยู่ มคฺค สู่หนทาง อสุตฺตา ไม่สำรวฺมแล้ว รูปามนฺวา ที่ อามมุนฺมสุ ในอารมณ์ ท. มื่อรมฺณก็อรูปเป็นต้น รุจสีทู อูณเมิดฺสุ อันอันผีเสื้อ ท. นำเข้าไปแล้ว จกุฏฺวา ทิวาเสนา ด้วยอำนาจแห่ง ทวารมีทารคืออัญญาเป็นต้น อนุจรณคู ตีระระแห่งหนทาง อุตฺตคฺวา ไม่ประพฤติแล้ว โอวาทในโอวาท ปุนฺทิด๎สุ ของ บัณฑิต โอโลกนฺฎา แลอู่รู รูจสีทู ขาตา ผู้อ่านผีเสื้อ ท. เคี้ยวกินแล้ว ปา ฑีฏฺดอ ถึงแล้ว ชีวิตกุขยัน ซึ่งความสุขในแห่งชีวิต ปน ส่วนว่า ฐาน อ. พระราชา ลาวตี ผู้ทรงสำรวมแล้ว เตศ อามมุนฺมสุ ในอารมณ์ ท. เหล่านั้น อนาทิฏฺตา ไม่รงเอือเพื่อแล้ว ยกชนึ่ง ซึ่งนางยักษณ์ เทวาณี ผู้วรรณะเพียงดังว่าระณะแห่งเทวกา อนุพนฺธิตปี ที ผู้เป็นตตามอยู่ ปฏิจฺจโต ข้างหลัง ปฏิจฺจฺโต ข้างหลัง คุนฺตาวา เสด็จไปแล้ว ตกกสิลา สู่เมืองตกกสิลา โสติฺตนา โดยสวัสดิ ปติโต ทรงถึงแล้ว ราชั ชึ่งความเป็นแห่งพระราชา (ตากา) ใน กาลนั้น อหิเว เป็นเรานั่นเทียว (อิโคล) ได้เป็นแล้ว (เอตริ)