ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉู่พระถังบรรจงกุฎฐา ยกพัทธ์เปล ภาค ๘ หน้า 158
ซึ่งพฤาหมณ (วณณ) ด้วยคำว่า เอต พฤาหมณา อ. พฤาหมณท
ท. เหล่านัง ภูชิตบา เป็นผู้ใคร่เพื่ออนันต์ (โหนดติ) ยอมเป็น
น หมาได้ ฃู อ. ท่าน อานนท์ จงนาม มหาลุกพฤาหมณ ซึ่ง
พฤาหมณผู้นี้แก่ เอก คนหนึ่ง พฤาหมณจากโท จากที่เป็นที่กล่าว
แห่งพฤาหมณ อติ ดั้งนี้ โส พฤาหมณโณ อ. พฤาหมณนั้น คนดูวา
ไปแล้ว ตฤด ษณ ในที่นี้ อานนท์ นำมาแล้ว สกิฐ ซึ่งท้าว
สักกะ อาดิ ผู้เสด็จมาแล้ว พฤาหมณแสน ด้วยเทพแห่งพฤาหมณ
ตสกะ สกกุสส อาณจาล ในกาลแห่งท้าวสักกะนั้นเสด็จมาแล้ว
(พฤาหมณพฤาหมณิโย) อ. พฤาหมณและนางพฤาหมณี ท. อทีสุด ได้
ถวายแล้ว อาหาร ซึ่งอาหาร อนูหาท แห่กระผม ท. อดิ ดังนี้ ฯ
(ภิญญ) อ. ภิญ ท. (ปุจฉิจ) ถามแล้วว่า ปน ก็ ตุมห
อ. เธอ ท. นุ ฃุมิตดา ไม่โกรธแล้ว เลส ชนาน ค่ยอ่น ท. เหล่านัน
กิรนุดา ผู้กระทำอยู่ เอก อย่างนี้หรือ อติ ดั้งนี้ ฯ (สามารถา)
อ. สามเณร ท. (อาไหม) เรียนแล้วว่า มัย อ. กระผม ท. สุดาว
ฟังแล้ว ด วน ซึ่งคํานั้น อาโรเจสู่ เกรนทูลแล้วว่า กนฺฑ
ข้าแต่พระองค์ผู้มีจริญ อมิน สามเณร อ. สามเณร ท. เหลดนี้ ฯ วควา
กล่าวแล้วอุดิ วนด ซึ่งคำอันไม่มีแล้วว่า มัย อ. กระผมท. น
กุชุมหา ไม่โกรธแล้ว อติ ดั้งนี้ พยากโรนันตี ย่อมพายากรณ์ อญฺญี
อรหตผล ซึ่งอรรถผลอันบุคคลพึงรู้ทั่ว อติ ดั้งนี้ สดฺดุ แห่พระ
ศาสดา ฯ