ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำนี้พระธรรมปิฎกถอดภาค ๔ หน้า 114
เนิน เวน ใดใด คือว่า ปรูฬฐตที่สุกาเลส ยสุเมธ ยสุเมธ อตฺตนา
อธิษฐาน คาถา (กมม์ กโณโต) วา กระทำอยู่ ซึ่งธรรม ในกาล
ท. มีภาคก่อนแห่งตำแหน่งเป็นต้นหวา ในกาลใดใด อันอันคนชอบ
ใยยังแล้วหรือ อธิษฐาน คามม์ฐาน กมม์ กโณโต วา หรือว่า
กระทำอยู่ซึ่งธรรม ในกรรมฐาน อนึ่งอนตนชอบใจเฉพาะแล้ว สมมติ
ชื่อว่าข่อมจิราณ (อิติ) ดังนี้ (คาถาปาฐุก) แห่งงานแห่งพระ-
คาถาว่า ยาโต ยโติ สมมติ อิติ ดังนี้ ๑
(อุฑโฒ) อ. อรรถว่า ปัจจุบันนี้ ขนาธิน ปญฺจวิสิตา ลภุกฺเข
อุทยา ๓ ซึ่งความเกิดขึ้น แห่งมันธร ฯ. โดยลักษณะ ท. ๒๕ ด้วย
(ปญฺจฺจนฺนขา) ปญฺจวิสิตายเระ ลภุกฺเข วิถี ฯ ซึ่งความเสื่อม
ไปแห่งมันธ ฯ. โดยลักษณะ ท. ๒๕ นับเทียวด้วย (อิติ) ดังนี้ (ปกาสุ) แห่งบว่ Confidence
ปัจจุบัน อุทุพย์ อิติ ดังนี้
(อุโด) อ. อรรถว่า สมมุติสนฺโด เมื่อพิจารณา อุทยพุทย
ซึ่งความเกิดขึ้นและความเสื่อมไป ขนธร ฯ. แห่งบว่ ท. เอว อย่างนี้
กลติ ชื่อว่าอ่อนใด ชมมฺปีติ จ ซึ่งปีนี้ในธรรมด้วย ชมมปนมช ฯ.
ซึ่งความปราโมทย์ในธรรมด้วย (อิติ) ดังนี้ (ปกาสุ) แห่งบว่
ปีติปโมทย์ อิติ ดังนี้
อุโด อ. อรรถว่า นามรูป ครั้นเมื่อนามและรูป สปุปูจเจ
อันเป็นไปกับด้วยปิจจา ปกฎ เป็นสภาพปรากฏแล้ว หวา เป็น
อุปุปหนด เข้าไปต้องอยู่ คิ ติดปาโมทย์ อ. โอเเลและปราโมทย์นั่น
อุปปนุ อันเกิดขึ้นแล้ว อมตฺโตเวา ชื่อว่าเป็นอนตะ วิชชานติ ชนนํ