วิบากันต์ภิภพ : หน้า 20/194

ประโยค - คำฉันพระมามปฏิรูป ยกพัทธ์แปล ภาค 4 - หน้าที่ 20 เรื่องวิบากันต์ภิภพ 3. ๑๕/๑๐ ตั้งแต่ เโร โป้ ปิ่นทาย จริจ์ ปริสนฺโต ทํา เป็นดังไป เโร โป้ พระเถร ปริสนฺโต เข้าไปอยู่ จริจ์ เพื่ออันเที่ยว ไป ปิ่นทาย เพื่ออินนขนดา ทีลาวา เห็นแล้ว ติ ปริสฺ ซึ่งบูรพนั่น นิคหิญามน ผู้อื่นราติรุนออกไปอยู่ ทุกจินวาเรน โดยประตู แห่งทิพยลํ ภ ยรชูบูดใหักระทําแล้ว พนธน ซึ่ง เครื่องผูก ลิสิต ให้หนอ อาหาร กล่าวแล้วว่า ตุว อ. เธอ อาวะ-เชษ จงรํลิก กมุฏฐาณ ตั้งกรรมฐาน ตา ปริจิต อันอันเธอลัง สมแล้ว บุพเพหา ในกาลก่อน ปุน อีก อิติ ดังนี้ ๆ โโล ปริโส อ. บุรุษนั่น ลิทิวา ได้แล้ว สตปาปา ซึ่งความเกิดขึ้นแห่งสติ เตน โอวาทาน เพราะโอวาทนั่น ดูคุณชวน น ยง มณีรี นิพคุณคล ให้บังเกิดแล้ว ปุน อีก ๆ อก ครั้งนั้น (ราชบุรีสา) อ. ราชบูรย์ ท. เนตรวา นำไปแล้ว น ปริสฺ ซึ่งบูรนั่น อามาตน สู้ที่เป็นที่ม่า อุตตะสำ ยังรมให้อนวยแล้ว สุตฺ บนหาวา (จินดน นน) ด้วยอันคิดว่า มัย อ. เธอ ท. มาศสาน จักมา อิติ ดังนี้ ๆ โโล ปริโส อ. บุรนั่น น ภาติ ย่อมไม่กลัว น สนุกติ ย่อมไม่ สะดุ้งด้วยดี ๆ