ประโยค ๓ คำัญจักษะพระบรมปทุมมิต : หน้า 51/194

ประโยค ๓ คำัญจักษะพระบรมปทุมมิต ยกพิพัฒน์แปล ภาค ๔ - หน้าที่ ๕๐ วิสสุวรรณสตาย เพราะความที่แห่งตนเป็นผู้มีฉันทะอันมิใจอันสละ วิสบวุฒิสมบูรณ์ ในอารมณ์นั้นอันบุคคลปรารถนาแล้ว ท. สุขนิษฐุตาคาหาวิสสุ ด้วยอำนาจแห่งอิทธิฤทธิ์อธิษฐานอธิษฐานอธิษฐานอธิษฐาน โดยมิขาดงามเป็นดัง (อิติ) ดังนี้ (ปกสุก) แห่งบวกว่า สุกาน ปลาสิน อิติ ดังนี้ ฯ (อิติ) อ. อรรถว่า มานาทิส ตัว คุญสร ในคุณ ท. มานเป็นต้น หนา เอกิฉ คำบ่า อ. มานแม้อื่น น วฺฑฺฎิ ย่อมไม่เจริญ เอวรูปสุต ปุกสุต สกุลคุณอวยนี้ อตโข ที่แท้ ฉาวาริก- ตุหา อ. ตณหาอันเป็นไปในนวาร ๖ วฑฺฎิ ยอมเจริญ ภุโย อิทธิ (อิติ) ดังนี้ (ปกสุก) แห่งว่า ตนหา อิติ ดีดังเป็นต้น ๆ (อดิต) อ. อรรถว่า เอโอ โข ปุคุโโล อ. บุคคลนั่นแหล กริโธ ย่อมกระทำ คณุพานุนี ซึ่งเครื่องผูกพันคือคันหา อธี นาม ชื่อว่าให้นั้น (อิติ) ดังนี้ (ปกสุก) แห่งว่า เอส โข อิติ ดังนี้ ฯ (อิติ) อ. อรรถว่า ทสะ อดุกา ในอิสสา ท. ๑๐ หนา ปรมุมานา ในปรมมาน อุปสมสุจา อันอันบันติต้นนวพร้อมแล้วว่า ธรรมเป็นที่เข้าไปสู่ใจ มิกวจฺฏูกามา แห่งมงวิดา ท. (อิติ) ดังนี้ (ปกสุก) แห่งว่า วิคกุปลสม อิติ ดังนี้ ฯ (อิติ) อ. อรรถว่า โย ภิกขุ อ. ภิกขได อิติวิโต เป็นผู้ ยินดีแล้ว เอพูปรมบาน ในปรมมานนี้ หฤทวา เป็น สโต ชื่อว่าผู้สัตย์ (อดุตโน) อุปจิตสุดสลดาย เพราะความที่แห่งตนเป็น