คำฉู่พระธรรมบท: การเจริญปัญญาและธรรม : หน้า 106/194

ประโยค - คำฉู่พระธรรมบทจงถูกตอว ยกพี่เขาเปิด ภาค ๔ หน้า ที่ 105 ดำแล้ว ว่า จังรวยด้วย โก๋ จึ่งโทสะ ด้วย เอสิส จักถึง นิพพาน ซึ่งพระนิพพาน ตโต กาลโต แตกต่างนั้น (กิญจ) อ. กิญญุ ปญฺญ ธมฺม ฉนฺท จ พิงฺล ซึ่งธรรม ท.๕ ด้วย ปญฺญ ธมฺม ชน จ พิงฺละ ซึ่งธรรม ท.๕ ด้วย ปญฺญ ธมฺม อุตฺตโม ภาวะ จ พิงฺลธรรม ท. ๕ ให้เจริญยิ่งขึ้นด้วย ภิกฺขุ อ. กิญฺญปญฺญ ปญฺญ- สุขาติไห้ ผู้อื่นแล้วซึ่งธรรมเป็นเครื่องนอง ๕ (มย) อันเราะ จุฬฺจิต ย่อมเรียกว่า โอมนิจโณ ผู้อ่านแล้วซึ่งธรรมเป็นเครื่องนอง ๕ (มย) อันเราะ จุฬฺจิต ย่อมเรียกว่า โอมนิจโณ ผู้อ่านแล้วซึ่งธรรมเป็นเครื่องนอง ๕ (มย) อันเราะ จุฬฺจิต ย่อมเรียกว่า โอมนิจโณ ผู้อ่านแล้วซึ่งธรรมเป็นเครื่องนอง ๕ คู่ อ. เธอ ฉนฺท จ จงเพ่งด้วย มา ปกิโต อย่าประมาทแล้วด้วย จิตติ อ. จิตตุ ของเธอ มา ภมฺมสตู จงอย่าหมุนไป กามคุณ ในกามคุณ คู่อ.เธอ มา ปฐมฺโตู (หตุวา) คิสิ อย่าเป็น ผู้ประมาทแล้ว เป็น กลืนกินแล้ว โลภุพี ซึ่งก่อน แห่งโลภะ คู่อ.เธอ มา ทุโยมโน (หตุวา) คุณิโ อย่าเป็นผู้อัปพัยอยู่ เป็น คำครูบอฺญแล้ว ว่า อิติ การณฺอ. เธอผู้ดูดี ทุกข์ เป็นทุกข์ (โหติ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ มาน โอ. มาน นฤถิ ย่อม ไม่มี อปฺปญฺญสุข ปุคคลสุข แก่บุคคลผูไม่มีปัญญา ปญฺญา อ. ปัญญา นฤถิ ย่อมไม่มี อภามิซฺโน