สัมผู้ภิญญในพระธรรมปิฎก : หน้า 105/194

ประโยค - คำญี่ปุ่นพระธรรมปิฎกถูกรับ อักษรที่พิมพ์เปิด ภาค ๔ - หน้าที่ 104 เรื่องสัมผู้ภิญญ ๑๘๘. ๓๗/๓ ตั้งแต่ สตภา วิสัญญาสมบูรณ์ เป็นต้นไป. สตภา อ. พระศาสดา วิสัญญาสมบูรณ์ เชาวนมหาวนาร นิสินโณ ว ประทับนั่งแล้ว ในมหาวาริช่อว่าแชว้น ในที่สุดแห่ง ร้อยแห่งโยชน์ ๒๐ เที่ยว โอโลคฏวา ทรงแลดูแล้ว เถ ภิกขุ ซึ่ง ภิกขุ ท.เหล่านั่น ว วรจปฏวา ทรงกำหนดแล้ว ชมามเทสน ซึ่ง พระธรรมเทศนา จิริเสน ด้วยคำานแห่งความประพฤติ แส่ ภิกขุ เหนังภในท.เหล่านั่น พร่าววา ทรงแผ่นไปแล้ว โอกาส ซึ่ง พระรัตมี สมุข นิสิตตุวา กถาเน โโย ภิกขุ อ. ภิกขุใด มฤคุตวิราย ผู้อุ้ด้วยมฤคตา โดยปกติ ปสนโน เป็นผู้สื่อไปแล้ว พุทธสานา ในคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า (โหวต) ย้อมเป็น โส ภิกขุ อ. ภิกขุนัน อธิณุณ พึงถึงทัน ปท ฯ ซึ่งบัง สนุต อันสงบแล้ว สงบุปสม อันเป็นที่เข้าไปสงแห่งสังรวม สุง อันเป็นสุข ภิกขุ คู่อภิญ ฯ ต ฯ อ. เธอ ลิขจ จงวิจ โมิน นาว ซึ่งเรือนี้ เต ฎิฎฐา นาวา อ. เรื่ออ้อนอันเวิด แล้ว เอสตติ จังกึง ลุ้ง รู้ตุ อ. เธอ เฑฑา