ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉันพระคำบรรทัดถูกต้อง ยกเว้นแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 6
ลมภกวาน เพราะความที่แห่งตำหนั้น เป็นธรรมชาติกลางม (หุตวา)
เป็น คตา อันถึงแล้ว สงูชี่ ซึ่งอันนับพร้อมว่า วิสุตติ อันมีฉานไป
ในอารมณ์อันมีอย่างต่าง ๆ อิติ ดังนี้ (ฐิสุตา คุณนาย) วิสุตตาย
เพราะความที่แห่งตำหนั้นนั้นเป็นธรรมชาติตำแนแล้ว คือว่า (ฐิสุตา
คุณนาย) อาสุกุตตาย เพราะความที่แห่งตำหนั้นนั้นเป็นธรรมชาติจ้อง
แล้ว รูปที่สุต อารมณ์สุข ในอารมณ์ ท. มีรูปเป็นต้น (ฐิสุตา
คุณนาย) วิสาหุตตาย โดยความที่แห่งตำหนั้นนั้น เป็นธรรมชาติพลี่ยง
ว่าว่าอาหารอันเจือแล้วด้วยอภัย (ฐิสุตา คุณนาย) วิสุปุตตาย
โดยความที่แห่งตำหนั้นนั้น เป็นธรรมชาติพลี่ยงว่า ดอกไม้อนเจือแล้ว
ด้วยอภัย (ฐิสุตา คุณนาย) วิสผลตาย โดยความที่แห่งตำหนั้นนั้น
เป็นธรรมชาติเพียงดังว่าดอกไม้เจือแล้วด้วยอภัย (ฐิสุตา คุณนาย)
วิสปิโรคตาย โดยความที่แห่งตำหนั้นนั้น เป็นธรรมชาติเพียงดังว่า
เครื่องบริโภคอันอ่อนเอือแล้วด้วยยาอภัย อภิวาท ย่อมครองบัง ย ปกคี
ซึ่งบุคคลใด วิรณิติ อ. ผุ้ชื่อว่า คามบางาปนุปปุษวส สนเทน
เทวน อภิภูติ อันอันฝัน อันทดอยู่บ่อย ๆ ตรากตรั่น วัศุตติ
ย่อมเจริญจ์ม ภน ใบ้า ยา นาม ชื่อฉันใด โโลก อ. ความ
เศร้าโศก ท. ภูฏูลูกา อันมีภูจะเป็นนรกเหง่าอัญวาทุลูด ย่อม
เจริญจ์ม อนุโต ในภายใน ฯ สุต สุปุลากส ของบุคคลนั่น เอ๋อ
ฉันนั้น อิตติ ดังก์ ย (ปกสุตา) แห่งว่างว่า ย อิตติ ดาวน์เป็นต้น
อุตโต อ. อรรคว่า ปน ก็ โย ปกโล อ. บุคคลใด สหติ
ย่อมย้าย คือว่า อภิภูติ ย่อมครอบงำคนที่ ซึ่งต้นหา เศรษฐา นั้น