ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค 3- คำฉันพระบารมีมาปฐุกษา ยกพัทแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 13
อย่าง ๕ คต อันไปแล้ว ฤสุ ทิสาส ในทิวา ท. ๔ ด้วย เหตุฉะ
จ ในภายใด้ด้วย อุชุกเอว ตรงนั้นเทียว (ษสูร ฤขสุ รฤาส) ของ
ต้นไม้ ใออนุทุม คือว่าอันไม่มีปะะ เจนผลานวิชามนามนี้
อนุรายาน แห่งอนดรย ท. มีการตัดและการผ่าและการเจาะเป็นต้น
หนา อุปทวน เพราะอุปะวะ เกอะไร อะไร ๆ ทูพุ ชื่อว่าดัน
มั่น (ฤสุษ มูลสุษ) ธิษุปุตตตดาย เพราะความที่ห่างจากั้นเป็น
รากถึงแล้วซึ่งความนั่นคอง (สนตุ) มือ (โออ) รุกโถ อ. ต้นไม้
นั่น ฉันโนปี แม้อ้อนบุคคลคัดแล้ว อุปริ ในเบ้ืองบน รุทธ์ ย่อม
ออกได้ ปูณเออ อื่นนั้นเทียว วนเสน ด้วยอำนาจ สาสนาสาขานี้
แห่งกิ่งใหญ่และกิ่งน้อย ท. (ขย) ฉันโด อีกน่า ทุกบิ อ. ทุกนี้
ชาติอานันท ผันต่างด้วยทุกมีชาติเป็นต้น อนุสย ครับเมือความ
นอนตาม คนทาย แห่งดันหา นาวรวิภา อันเป็นไปในวาระ
อรหตุมคุญ安市า เอ็นอา อนัญลัญประกอบพร้อมแล้วด้วยอรหัตมรรค
อนุเฑด ไม่จัดแล้ว คือว่า อสมจฉิณา นไม่ตาดกล่าวดีแล้ว
นิพพุตเดียว ย่อมบังเกิดนั่นเทียว ปนปน่า บ่อย ๆ ภา ในภาพ
ฤสมิ ฤสุ นั่นนั่นเอง อ.นั่นนั่นเทียว อิติ คำนี้ ดครูฑ
ปกษุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา (ปกสุข) แห่งบนว่า มูล อิติ
ดังนี้เป็นนั่น ๆ
อิติ อรรถว่า คุณหา อ. ตันหา สมุนาคมา อันมาดาม
พร้อมแล้ว โสดที ด้วยกรณา ท. ฉัตรดีียา ๑๙ เสน ด้วยอำนาจ
คุณหว่าวิจิตาน แห่งตนหว่าวิจิต ท. อิมส์ เหลานี อิติ คือ คุณหา-