ประโยค - คำฉู่พระธัมมปิฎก ถอดคำเพียงแค่เปิด ภาค ๙ : หน้า 127/194

ประโยค - คำฉู่พระธัมมปิฎก ถอดคำเพียงแค่เปิด ภาค ๙ - หน้า ๑๒๖ พวกญี่ปุ่นปโมช์ อุปปาเตตุ เพื่ออ้นยังปีและปรามโหยันมีกำลัง ให้เกิดขึ้น เถรสูด เถรพระเถรฯ อุโฌ อ. เนื้อความว่า กิฏิ อ.กิฏิุ ปาโมชพุทธโม ผู้มาก ด้วยความปราโมทย์ ปกติยี่ แมโดยปกติ โรเบิ้ ด่อนปลูก ปล้ำ ซึ่งความเลื่อมใส พุทธศาสน ในคำสอนของพระพุทธเจ้า โส กิฏิ อ.กิฏิัน ปลนโน เลื่อมใสแล้ว เอง อย่างนี้ อติเดชเฉลียว พึงถึงทับ นิพพาน ซึ่งพระนิพพาน พุทธศาสนา ในพระพุทธศาสนา ลภนาม อันมีข้ออันได้แล้วว่า ปา อ.บท สนงน แล้ว สุข บันเป็นที่เข้าไปเข้าไปสงบแห่งสงบ รุ่ง อันเป็นสุข อิติ ดังนี้ อติ ดังนี้ ตูสา คาถา แห่งพระคาถานั้น (ปลุทิเตน) อันนิตต* (เวทกูฟูโป) พิธทราบ ฯ ๙ ปน ก็เลด สุดา อ.พระศาสดา ว่า ศรัณธรัสแล้ว คาอี ซึ่งพระคาถา อีม นี้ ปารุถวา ทรงหยิยดอกแล้ว หฤดี ซึ่งพระหล่อ สุภ คฤดิดุเรศ เถรพระเถรชื่อว่ากัลยา อาติ ได้รง ภาษิตแล้ว คาถา ซึ่งพระคาถา ท. อิทม เหล่านี้ว่า ภูกลึ ถูกอ่อนกัด ดู้ อ.เธอ เอที งาม มา ภาย อย่ากลัวแล้ว โอโลเก์ จงเลยด กาลาด ซึ่งตาดคต อ่า อ.เรา อุทิธิสามา จักยกขึ้น ตา ซึ่งเธอ (ปูดโล) อิอ วาระ อ.บูกล (อุทธรณโต) ยกนี้อยู่ กุญช์ ซึ่งช้าง สนับ