ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- คำผู้ธิษฐิสมบัติถูกต้อง ยกพักแปลภาค ๗ หน้าที่ 113
ปูกโล อ. บุคคลนั้น จิตเอว ชื่อว่าตั้งอยู่แล้วนันเทียว สนุกใน ที่ใกล้ นิพพานสุดเอว แห่งพระนิพพานนั้นเทียว อิติ ดังคา- ปาทสก (คำาภาษส) แห่งมานแห่งพระอรหาค่าดว่า สมุจจิ มนฺฌี่ มนฺฌิ ภูมิ ปิ ณู มา อิทธิ ดังคา ฯ
(อุดโท) อ.อรรถว่า กสิญจิโอ วิวิตโตแกส กมมฺภูฒนี อวิชฺชิตวา กมฺภูฒนามลิขิตา นิสิตนสุต ผู้ไม่ละวิปสยม ซึ่งกรรม- ฌาน แล้วนั่งแล้ว ด้วยการกระทำไวใจชงกรรมฐาน ในโอกาสอัน สงค์แล้ว บางแห่งนันเทียว (อิต) ดังคา (คำาภาษส) แห่งมาน
แห่งพระอากว่าศุขา ปริวุตสุ อิติ ดังคา ฯ
(อุดโท) อ.อรรถว่า นิพพุตจิตฺตสุ ผู้มิฌิตดัมดับแล้ว (อิติ) ดังคา (ปกสก) แห่งมานเทียว อิติ ดังคา ฯ
(อุดโท) อ.อรรถว่า นิพพุตจิตฺตสุ ผู้มิฌิตดัมดับแล้ว (อิติ)
ดังคา (ปกสก) แห่งมานเทียว อิติ ดังคา ฯ
อุดโท อ.อรรถว่า นิพพุตจิตฺตสุ ผู้มิฌิตดัมดับแล้ว (อิติ)
ดังคา (ปกสก) แห่งมานเทียว อิติ ดังคา ฯ
อุดโท อ.อรรถว่า รติ อ.ความยินดี อนุสรอันเป็น ของมีใช้องอของมนุษย์ วิปสุนาสขา อันอันนันติตนพร้อม แล้วว่าริษสน รติ อ.ความยินดี ทิวาพานิ แม้อนเป็นทิว อุฏฺฐสมาปต์สงฺขา อนันฺตนึกนับแล้วว่าอสมาต ฯ โหติ ย่อม มี อุดโท อ.อธิบายว่า อุปชฺฌตฺ ย่อมเกิดขึ้น อิติ ดังคา วิปสนฺสกส ฯ
ปูกลสุตา แกบุคคลผู้นี้เห็นแจ้งอยู่ ธมฺม ซึ่งธรรม เหตุมา โดยเหตุ
คือว่า การแถน โดยการนี (อิติ) ดังคา (ปกสก) แห่งมานา อิติ ดังคา ฯ