ปุพพาภารินีในพระพุทธศาสนา คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 8 หน้า 57
หน้าที่ 57 / 194

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของปัญญาในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยอธิบายถึงบุคคลที่ถูกเรียกว่า มหาบุรุษ ซึ่งถูกกำหนดด้วยคุณธรรมและปัญญา อันเป็นเครื่องกำหนดที่ตัวบุคคลนั้นมีอยู่ในจิตใจ อันชี้ถึงการได้ศึกษาศีลและธรรมที่ถูกต้องเคียงคู่กับความรู้ที่มีอยู่เพื่อการดำเนินชีวิตอย่างมีคุณภาพ ผู้นี้ถูกเรียกว่าเป็นผู้มีจิตเบิกบานและมีการเข้าใจธรรมชาติแห่งการหลุดพ้นอย่างแท้จริง ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการศึกษาและปฏิบัติในทางที่ถูกต้องตามหลักข้อปฏิบัติของพระพุทธศาสนา

หัวข้อประเด็น

-ปัญญาในพระพุทธศาสนา
-มหาบุรุษ
-การหลุดพ้น
-ความสำคัญของศีลและธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คำรุ่งพระมิมามัภุทัศนา ยกทัพหาแปลภาค 4 - หน้าที่ 56 ปุพพาภารินี จ อิศ ดังก์ ฯ นี้ อุตโท อ. อรรถว่า เอโล ปุคโล อ. บุคลนั้น จิตตรีโร ผู้มีศีระอันตั้งอยู่แล้ว โภคะ ในที่สุด (สถาการ) อันพระศาสดา มหนตุาน อุดมมุนิภิรุติปฏิทาณ จ สีคลบุนธานี ทีคุณ จี ปริคุภิกาย ปลอมยา (อุตโทน) สมุนมณฑุตตา มหาปุโณ อิติ วุจจติ ฯ ย่อมตรัสเรียกว่าชื่อว่า ผู้มีปัญญามากดังนี้ เพราะ ความที่mansเป็นผู้ตามพร้อมแล้ว ด้วยปัญญา อันเป็นเครื่อง กำหนดคือเอา ซึ่งอรรถและธรรมและนฤดิและปฏิทาน ท. ด้วย ซึ่งครู ท. มีกองแห่งศิลป์เป็นต้นด้วย อันใหญ่อยู่วิญญุตจิตติ โป (ปุคคล) อุ้ย สารีบุตต มหาปุโรโส อิติ อามา อิติ วนโต (อุตโทน) วินุตจิตตตา มหาปุโรโส อิติ วจฺจติ ฯ ย่อมตรัสเรียกว่าสิว่า เป็นมหาบุรุษ ดังนี้ เพราะความที่แก่คนเป็นผู้มีจิตอันสุดพ้นแล้ว โดยพระคำกล่าว คู่อื่นสาริบุรอ เรา ย่อมเรียก ซึ่งบุคคลผู้มีจิต อันหลุดพ้นแล้วว่า เป็นมหาบุรุษ ดังนี้ ดังนี้ด้วย อิติ ดังนี้ (ปลาส) แห่งบว่า มหาปัญโญ อิติ ดังนี้ ฯ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More