ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค คำนี้พระธัมมะที่ถูกกด ยกพัดเปล ภาค ๕ หน้า 145
ปล่อยฤู เพื่อขึ้นประลามประโลม น์ โคธาราช ซึ่งเทียมผู้พระราชา
นัน สนุกเถ รองวดอันเป็นของมีอยู่ อุตโน ของตน ๆ
โคธาราช อ. เที่ยงพระราชา สุขา ฟังแล้ว ด วน ซึ่งคำ
นัน วดวา กล่าวแล้วว่าตัว อ. ท่าน กดสิ กล่าวแล้ว ยด ยา
โดยประกาศใจ โดยประกาศใจ เม ปลายฏิกามตา อ.ความที่
แห่งข้างเจ้าเป็นผู้ใคร่เพื่ออันนี้ไปเที่ยว โคตี ย่อมมี ตา ตา
โดยประกาศนั้น โดยประกาศนั้น อิติ ดังนี้ อาเกล กถา
ชิงคาถา อิม นิวา
เอโส ออ อ. ข้าพเจ้านั้น ปวดขมึน จักเข้าไป
วุ่นวีก สุดออปลวก สุดโบลิ อันมึบมึมีร้อย
เป็นประมาณ ภูมิ ยิ่ง เตด อ. น้ำมันด้วย
โล้น อ. เกลือด้วย เต ของท่าน ก็ เป็น
อะไร อามิ ได้เป็นแล้ว ปิยพล อ. ดีใจ อดีต
เป็นของไม่เก๊อกูล มยุ่ แก่ขาพเจ้า (โคติ)
ย่อมเป็น อิติ ดังนี้
จ ปาน ก็เป็น (โคธารา) อ. เที่ยงพระราชา วดวา ครับ
กล่าวแล้ว เอว อย่างนี้ อาหาร กล่าวแล้วว่า อห อ. ข้าพเจ้า อกาสี
ได้กระทำแล้ว สมรรถบูติ ซึ่งความหมายว่าเป็นสมณะ ตี ในทาม
กัล ลัณฑนา เอดตุล อันมีประมาณเท่านี้ อธาน์ ในกาลนี้ ทโนโท
อ. ท่อนไม้ เต อันท่าน ขีดโต ขวางไปแล้ว (อุตตโน) มุ ปริสุท-