ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค คำฉัตรพระธรรมมะที่ถูกต้อง ยกคำศัพท์เปิด ภาค ๔ หน้า ๑๙๐
ท. ๘ พุทธวจน ในพุทธวจน องค์ วาณู ซึ่งเรื่อง ท.๘ สุขาวคุ
ในสุขาวคุ นวจ วาณู ซึ่งเรื่อง ท.๔ ปิยคุ ในปิยวรรค องค์ วาณู วึ่งเรื่อง ท.
ซึ่งเรื่อง ท. ๘ โกจรคุ ในโกจรวรรค ทวาทศ วาณู ซึ่งเรื่อง ท.
๑๒ มวลคุ ในมวลวรรค ทส วาณู ซึ่งเรื่อง ท.๑๐ มคฤฤคคุ
ในมุจิมัฑวรรค ทส วาณู ซึ่งเรื่อง ท.๑๑ มกุฎคุ ในมรรวรรค
นวกคุ ซึ่งเรื่อง ท.๙ ปกิจฉนวรรค ในปกิจนวรรค นว วาณู ซึ่งเรื่อง ท.๘
นาวคุ ในบทวรรค ทวาทส วาณู ซึ่งเรื่อง ท.๑๒ ตนหวาคุ
ในตีนหวาคุ ทวาทส วาณู ซึ่งเรื่อง ท.๑๒ ภิกขุวคุ ในกุมุจวรรด
เอกุณาดตุภิส วาณู ซึ่งเรื่อง ท.๔๐ ห่อมหนึ่ง พุทธมณฑลวคุ
ในพระมหนวรรค อปริจิตเข้าไปปราน เป็นแล้ว นาติสงขเปนตั-
วิดถวาเสน ด้วยอำนาจแห่งความไม่ยินดีและความไม่ผิดคราเกิน
นุภูจิชา จบแล้ว เอกุตวา จนแนว ด้วยคำอันมีประมาณเพียงเท่านี้
ธมุปทา อ. พระธรรมมะ อนุตตร อันยอดเยี่ยม
เยน ภควา อันพระผู้มีพระภาคเจ้าจะครองคดี
ธมมารมเขน ผูเป็นพระธรรมราชา ปฏติ ทรงบรรลุ
แล้ว คาถา อ. พระคาถา ท. ยา เหล่าใด ธมมปท
ในพระธรรมมะ อุดมสุด อันมีร้อยสี่เป็นประมาณ
สติติลา อันเป็นไปตามด้วย ๒๗ สมุฏิธ อันตั้ง
ขึ้นพร้อมแล้ว ลดทวดทยู่ ในเพราะมหาวาสาม
แห่งร้อย วาทุณ์ แห่งเรื่อง ท. อื่น อันหย่อน