เนื้อหาคำสอนเกี่ยวกับพราหมณ์และหญิง : หน้า 46/194

นครเทียว อ. ฉันยังสิ่งของ ยอมให้ข้ามขึ้น เพียงใด เพียงนั้น ดังนี้ ละซึ่งหญิงนั้น ในนั้นนนั้นเทียว แล้วไปด้วย จุฬานคุณชาดำ ยังชาคอับบาดกำหนดแล้วด้วยบักดิ์ว่าจุฬานคะ ปปลอก- นิบาด ในปัญจกิด้าน อึม นี้ว่า (อิตู๋) อ. หญิง (อา่) กล่าวแล้ว (คา่) ซึ่งคาดา (ปุย) ที่หนึ่งว่า พราหมณ ข้าแต่ พราหมณ์ ตู่ อ. ท่าน สมายดีออด้วยดี แล้ว ภูฑ์ ซึ่งสิ่งของ สพีพี ทั้งปวง ติณโณ เป็นผู้ข้ามแล้ว ปร่า ซึ่งฝัง อลี ย่อมเป็น ปจาจดจูจ จากกลับมา ลุ่ เหือ จูบปุ โพลน โก ข้าแต่ผู้ธิรณู ตูอ อ. ท่าน มิจิ แม่มดฉัน ตาริกิ จงให้ข้าม อิทนี ในกสนี้ (อิติ) ดังนี้ ๆ (โอโร) อ. โจร (อา่) กล่าวแล้ว (คา่) ซึ่งคาดา (ฤกษี) ที่สุดว่า โอตี อ. นางผู่ธิรญู มิณฑ์ ย่อมแลก มิงฉัน อนสุฏฎ ผู้เผดตน ไม่เฉียดิแล้ว อ๋อ ผู้เป็นผ้าหมดได้ เจือน ด้วยฝั่ว จิรสนุเณต ผู้ฉันตนเชยชิดแล้วล้นกล นาน โคดี อ. นางผู่ธิรญู นิิมญู พิงแลก อัญ ปริ สี ซึ่งบูรพ่อ่อน มาเยา แม้ด้วยฉัน ออ อ. ฉัน คณิสู้ จักไป ทุตตร ธาน สุ่งอันไกล กว่า ฮิโต ธานโต กว่าที่นี้ (อิติ) ดังนี้ ๆ