ธรรมบทธูกถถ์ อกิพทธ์เปิด ภาค ๔ หน้า 125 : หน้า 126/194

ประโยค - คำฉูงพระธรรมบทธูกถถ์ อกิพทธ์เปิด ภาค ๔ หน้า 125 เฉพาะแล้ว คิชฌภูมิ สุโขเขาชื่อว่า คิชฌภู ฯ สตลา อ. พระศาสดา ญดวา ทรงทราบแล้ว กิสมภาว์ ซึ่ง ความเป็นอ้อมลำบาก สุตฺต สุกฺกมภูสญฺญ ปราณจิตรวุฒิ แห่งพระเวทรชื่อว่า วากกลั้นั้น (จินฺตุวา) ทรงพระครัมแล้วว่า อย่ ภิกขุ อภิกฺขูนี้ อถฺมโนโต เมื่อไม่ใด อุตสาหะ ซึ่งความเท่าใจ สนฺทิกา จากสำนัก มม ของเรา อุปนิสัยยังอุปนิสัย มคฺคผลานํ แห่งมรรครและผล ท. นายเสย พึงใจกนิษฐ อิติ ดังนี้ มูอิธ ทรงเปล่งแล้ว โอกาส ซึ่ง พระเวสมี ทสฺสตุ เพื่อแสดงทรง อดตนา ซึ่งพระองค์ ฯ อด ครั้งนั้น โสโก อ.ความเศร้าโศก ความหนาโถบ แม้นใหญ่เพียงนั้น ปิย อเสฺน่ไปแล้ว ปฏิย จํ Swagger อสฺสา ฯ สกฺก กิรุตาโณ แต่ก่อนแห่งพระศาสดา ผู้นพระเวสชื่อว่าภักกลั้นั้นเห็นแล้ว ฯ สตลา อ. พระศาสดา สุขฺขตฺตา โอฬม น ปรนุโต วี ทรงเป็นผู้เพียงดังว่า ยังกระอึงแห้ง ให้เต็มอยู่ ด้วยห้วงน้ำ (หุความ) เป็น อาท ตรัสแล้ว คาม ฯ ซึ่งพระคาถา อิม นี้ว่า ภิกฺขุ อ. ภิกฺขุปมา ชุฌฌพุทฺโธ ผู้นกล้วยปรรมยาํ ปลนฺโน เลื่อมใสแล้ว พุทธสถา ในคำสอน ของพระพุทธเจ้า อภิญฺจุเจ พึงดึงทับ ปกา ซึ่งนฺบ สนฺตฺ อันสงบแล้ว สุขบรรปลม อันเป็นที่เข้าไป สงบแห่งงามร สุข อันเป็นสุข อิติ ดังนี้