ข้อความต้นฉบับในหน้า
จ แม็ อ. ท่าน เป็นชายหนุ่ม เพื่อฉัน
ย่อมเป็นด้วย องปี ๆ ทราร (อุมา) จ
แม็ อ. ดิน เป็นหญิงสาว เพื่อผ่าน ย่อมเป็นด้วย
อุโภ มัย อ. เรา ท. แม็ ทั้งสอง ชินฉาน ผู้ธารา
แล้ว ทุฒปราณา ผู้มีไม่เท่าเป็นที่ในเบื้อง
หน้า ปทุมชิษฏา จับวบ อติ ดังนี้ ๆ
อ ครั้งนั้น มาหลาวิเว อ. ความสงสอันใหญ่ว่า อัก วด
โอหนอ เม อนุปรา ฎา ตกมุ่ อ. กรรวอนอันเราไม่คร่าวร
แล้ว กระทำแล้ว ภิรญ เป็นกรรมหนัก (โหติ) ย่อมเป็น อติ
ดังนี้ อุปทาน ได้เกิดขึ้นแล้ว พระสุข แก่พระเณร ฯ ศสม ฯ ทน
ใบขณะนั้น สุตกา อ. พระสาดา ปูฏอุตตลิสโภชนบทกุ คฺนทก
นิสินโน ว ฯ ประทับนั่งแล้ว ในพระเชตวัน ในที่สุดแห่งโยธิน ๕๕
เทียว ทิสลาว ทรงเห็นแล้ว ดำ การณีนั้น อกาส ได้ทรง
กระทำแล้ว ลิติ ซึ่งอ้อนแอ้ม ปาด ให้ปราณก ฯ อก ครั้งนั้น
อานนทตุลโร อ. พระเณรชื่ออานนท์ ปูฏอ ทูลถามแล้ว น ึสกฺฏา ฯ
สุตกา ฯ ซึ่งพระศาสดานั้นว่า ภูเณต ข้าทะพระองค์ผู้เจริญ โก ณ ุ
โอโ อะไรหนอแล เหตุ เป็นเหตุ (สิคาสึ ปฏุกามยา) เพื่อ
การกระทำซึ่งอันแย้ม ใหปราณก ฯ (โหติ) ย่อมเป็น อติ ดังนี้ ๆ (สุดา) อ. พระสาดา
(อาท) ตรัสแล้วว่า อนุนฺนท คู่อื่นอนนท์ สุคาโม อ. สงคราม