ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉู่พระบรมฉบับที่ถูกต้อง ยกพัดเปล ภาค ๔ - หน้า 154
การดำด้วย วรพนธ์ อ ซึ่งการฆ่าและการจองจำ
ด้วย อห อ.เรา พุริมิ ย่อมเรียก ตุ ปุกคล ซึ่ง
บุคคลนั้น ขุนพิทูล ผู้มีวิชาอุตสิด พลานิก
ผู้มีหนุ่มแห่งกำลัง พุรามณี ว่าเป็นพราหมณ์ ดีด
ดังนั้น ๆ
อุตโต อ. อรรถว่า โย ปุกโต อ.บุคคลใด อุกฤษมาณโส
เป็นผู้นทหารอันมีใจจ่อไม่โกรธแล้ว หฤทา เป็น หัสส อกโส-
วตฤหัส อุกโกล จ ยิ่งการด่า ด้วยวัตถุอันเป็นเครื่องดำ.๑๐ ด้วย
ปริภาส จ ยิ่งการบริหารด้วย ปานอาทิตย์ วุตถูทิโ ปโลน จ ย้ง
การโบย ด้วยวัตถุ ท. มีภามือเป็นต้นด้วย อวิราสตฺ ย่อมให้อยู่ทับ
เอว อย่างนี้ อห อ.เรา วามิ ย่อมเรียก ติ พุรามณี ซึ่งบุคคล
นั่น คือว่าจะ เอกรูป ผู้รูปร้อยอย่างนั้น นดุดิพล พอรฺดี์ ชื่อว่าสำหรับ
(อุตโตน) สมุนาคตุตตา เพราะความที่แห่งตนเป็นผู้มาตามพร้อม
แล้ว ขุนพิทูล ด้วยกำลังคือบันดั พลานิก ชื่อว่าเป็นหนุ่มแห่งกำลัง
(อุตโตน) สมุนาคตุตตา เพราะความที่แห่งตนเป็นผู้มาตามพร้อม
แล้ว ขุนพิทูล ด้วยกำลังคือบันดั ปุนปุปติ อุปุปติยา อนิฏฐุตตน-
เอว อันชื่อว่าเป็นหนุ่มเป็นแล้ว เพราะความเกิดขึ้น บ่อย ๆ นั้นเทียว
พุรามณี ว่าเป็นพราหมณ์ อดี ดังกั้น ตุตุ ปกสุต ในบท ท.เหล่าน-
นั้นหนา (ปฐสก) แห่งว่า อุกโธ อดี ดังนี้เป็นต้น ๆ