พระพุทธเจ้าและการปฏิญญาในธรรม : หน้า 63/194

ประโยค ๓ - คำฉันพระอัมพระอุตุฎก ยกศัพท์แปล ภาค ๔ - หน้า ๖๒ พระพุทธเจ้า ฯ ด้วย ปจฺจฉทูปเทว ฯ ซึ่งพระปัจเจกพุทธเจ้า ท. ด้วย สมุหนาดก ผู้มาดามพร้อมแล้ว ปฏิญญา ด้วยปัญญา สมาธิ ยัน สามารถ สกกปุเปนทวา วาสนตุท โอภินันทิตุ คณะพินนา คุณณ เปิดอัน ครั้งเมื่อฝน ดกอยู่ ตลอดกัปทั้งสิ้น นับซึ่งหยาดแห่งน้ำ ท.น อสุภุสู ไม่ได้อาบแล้ว อภินฺฑุ เพื่ออนันต์ว่า โสตาปุตติผลทานิ อิริยผลาน ซึ่งอิริยผล ท. มีโสตาปฏิผลเป็นดัง ณ มมุตา ตามธรรมดา อดุฌน ของตน อุสุจฺฐฺอรท ติเมริ กาณิ ธมฺมิ สุขาว ฟังแล้ว ซึ่งธรรม อันอันพระเณร ฯ ท. มิพรเณเรอะว่า อัลซีนิเป็นดัง กล่าวแล้วเทียว สุจิรสุ วรทิ ให้แจ้งแล้ว สาวกปรมินาถ ซึ่ง ปิดผล ฯ องค์ สุกิจริสุต กระทำให้แจ้งแล้ว สาวกปรมินาถ ซึ่ง สาวกาะมีกญญ ชุมเทสนา ด้วยพระธรรมเทนฺฯ ฯ สตก ของพระ- สต์ดา มาหารช คู่ฉนามบทิดิ วิสิวนอิ ฟาเนน เพราะเหตุ แม้นี้ มุมทานเออ อ. ธรรมทานนั่นเทียว เสฤushi เป็นนานประเสริฐ ที่สุด (โหติ) อย่างเป็น (อดิ) ดังนี้ ตกภู ปกุส ในบท ท. เหล่านั้นนา (ปกสฺส) กล่าวว่าพสุขานิ อิติ ดังนี้เป็นต้นฯ เต็ม การณน เพราะเหตุนี้นิจ (วจน์) อ. พระคำสัตย์ มุมทานออ. ธรรมทาน ชินาติ ย่อมชนะ สุพทธาน ซึ่งทานทั้งปวง อึด ดังนี้ (สตภา) อนพระศาคตา วุตติ ตรัสแล้ว ฯ ปา อื่นี้ รสา อ. รส ท. สุพเภ ทั้งปวง ขนบรรลสาทโโย มีรส อัปเดจจากลํามันเป็นต้น สุราโอธนโรสีปิ แล้ว อ. รสแห่งโภชนะแ อันหมดจด เทวตาน ของเทวา ท. อุกกิลโต โดยส่วนสูง ปจโย เป็นปัจจัย สำราญภู ปาตตวา ทุกขนวนอสูเจ แห่งอื่นยังสัตว์