ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉันพระมาทที่ถูกต้อง ยกพัทีแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 129
เรื่องสมุนสามเฒ่า
๒๑.๖/๓ ตั้งแต่ โส สาธุ อุปชามัย วนัททิวา
เป็นต้นไป
โส สามเณรโร อ.สามเณรนัน (สมปฏิ ฐิ ฐิวา) รับพร้อม
แล้วว่า สาธุ อ.อิศเร ฑิ ตั้งนี้ วนัททิวา ไหวแล้ว อุปชามัย
ซึ่งพระอุปชามัย อพุคคุณตา เหาะขึ้นไปแล้ว เวลาก็ สู่หาส
คอมาส ได้ไปแล้ว ธานี ตลอดที่ ปฏอิฐนสด คัมภิรัวแห่ง
โบชน้าเป็นประมาณ ๆ ปน ก็ ติวิทิ ใบวันนั้น นาคราชา อ.
นาคผู้พระราชา นาคานุกรมบริโภค ผู้ฉันนอกค่ายนอกแล้ว
กติพูกาม เป็นผู้ใคร่นเล่น อุกกษีเล่นซึ่งนับ โหดี ยิม
เป็น ๆ โส นาคราชา อ.นาคผู้พระราชนัน สามเณร คุณอุป
ทิสวา วเห็นแล้ว ซึ่งสามเณร ผู้อยู่ที่ชูชิ โกรธแล้วว่า
อยู มุนทกสมโณ อ.สมะผู้นี้น่า ไอกิรโน จิวรติ ย่อมเที่ยวไป
โปรยอยู่ ปทาปู่ whichเป็นเท่า อุดโน ของตน มฤคเง บน
กระหน่อม มม ของเรา อาโท จักเป็นผู้นมาแล้ว ปณิธาตาย เพื่อ
ประโยชน์กันอันควรคีม อโนคตฺ ที่จะซื้ออาโนคา วิสุสติ
จักเป็น อิตานิ ในกานสิ อั อ.เร น ทูลสามี จักไม่ให้ ปณิย
ซึ่งน้ำอันควรคีม อสูส พูนทกสมฌาส แก่สมณะผู้นั้น อิธ ดังนี้
ปิติทิวา นิพิชาช นอนปิดแล้ว อาโนดตกา ซึ่งสระชื่อว่าโณดกา