คำจรรยะแห่งพระคุณ: ความหมายและการตีความ : หน้า 179/194

ประโยค - คำจรรยะแห่งพระคุณถูกต้อง ถูกพิจารณา ภาค ๔ - หน้าที่ 178 ยาย อดิฐฉัย อันหญิงใจ ลุกโซ ได้แล้ว สา อดิฐ อ. หญิงนั้น อุปฺมาอิตา เป็นหญิงอุปฺมาจาก มหากุจจรุตา ของพระเณร ชื่อว่ามากำไรนะ อโส ได้เป็นแล้ว ๆ สมุฏิ เพราะฉะนั้นนั้น (สา อดิฐ) อ. หญิงนั้น โปโล่ ล่วงดูแล้ว ดำ ๆ ทารก ซึ่งเด็กนั้น (ฉินุตม) ด้วยอันคิดว่า อห อ. เรา อิมิ ทารก ยังเด็กนั้น ปุทพา- เราสามัคข์ สนุ๊ก ในสำนัก เณรสูตร ของพระเณร อดิ ดั่งนี้ ๆ เกษา อ. ผก ท. ชฎิฏฐา เป็นผงรุงรังแล้ว หฤทา เป็น อุปฐัส ได้อยู่แล้ว คพฺภมสูตร โอวิชวา (ปุคคลาน) อนปิตตดาย เพราะ ความที่แห่งมลทินแห่งรรก็เป็นมลทินอันบุคคล ล้างแล้ว ไม่นำไป ปราศแล้ว ศุส ทารกสูตร ชาตกาล ในกลาแห่งเด็กนั้นเกิดแล้ว ๆ เทน การเมน เพราะเหตุนั้น (ชนา) อ. ท. ทริส ธรีส กระทำแล้ว (วงวณ) ซึ่งกว่า ชฎิโล็ อ. มิลิศ อิติว อึ้งนี้เหมือนา นำ ให้เป็นชื่อ อสุส ทารกสูตร ของเด็กนั้น ๆ วิจารณา แล้วในกาลอันเป็นที่ เที่ยวไป ปลวก ด้วยน้ำ ตา ศุส ทารกสูตร แห่งเด็กนั้น เณร อ. พระเณร บ่าวิ ได้ข้าไปแล้ว ด กำห สู่เรือนนั้น ปินทาย เพื่ออิทบทดาว ๆ อุปสลาก อ. อุปสลาก เกอ ยังพระเณร นิสาสาปฏิวา ให้หลังแล้ว อาทิส ได้ถวายแล้ว อาหาร ซีงอาหาร ๆ เณร อ. พระเณร ทีสวา เห็นแล้ว การนั้น ซึ่งเด็ก ปุจิ คือแล้วว่า อุปสลาก คู่อื่นอุปสลากา ทารโก อ. เด็ก เต อนท่าน ลุกโซ ได้แล้ว ก็ หรือ อดิ ค ดังนี้ ๆ