ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคม- คำบูชาพระบรมปัฏฐคุฬา ยกคำพุทธแปล ภาค ๔ หน้า 28
เชือก ป ุพพชานีพร ค ว อ ญ เฌี ยว ว ว า อนูบูชา กรรมร ทำแล้ว ด้วยหญ้าปล้อง ท. หรือ ถ้วยอา ด้วยวัตถุ ท. มีปอเป็นต้น เหลืออื่น กระทำ ให้เป็นเสือว่า จำร ย เป็นของ มั่นคง ดีดัง (สุดสุข พินทุนสุข) สกุณญูยกยอมาณ พลอรณ เพราะความ ที่แห่งเครื่องจองจำนัน เป็นของอันบุคคลา ฉินทิติ เพื่ออนัต อสอททิ ว ว ิ ตุ คู ถ้วยวัตถุ ท. มีดาบเป็นต้น อดิ ดังนี้ ตุ ตตุ ปกษุ ในบท ท. หลานนั้นหนา (ปทสอ) แห่งว่า ธีรา อีก ดังนี้เป็นต้น ๆ (อฏฺโต) อ. อรรคว่า สารุตตา เป็นผู่ทรับหนแล้ว ทุฏวา เป็น รตุรา เป็นผู้อันรากระอ้อมแล้ว (อาติ) ดังนี้ (ปทสอ) แห่งว่า มณีสุด จ ในบทนี้บทว่า มณีสุด อิติ ดังนี้ ๆ (อฏฺโต) อ. อรรคว่า เย ชนา มณีสุด สารุตตา (ใหญฺโต) เตสอา ชนาน โส ราโค จ. อช. ท.หลาได เป็นผู้กำหนัดแล้วและอันราว้อมแล้ว ในแก้วมิและคุ้มหู ท. ย่อมเป็นอ. ความกำหนัดนั้น แห่งชนา ท. หลานั้นนั่นเทียวด้วย ยา ปุตตาพร สุ อปนุกา คุณน่า จ.อค. ความอื่อใจ คือว่า อ. ความอยาก ในบุร และเมีย ท.ใดด้วย ปุตตูปริสา อ. บูรผู้เป็นมณฑิต ท. วนุกดี