พระธรรมและการข้ามไปสู่ความเข้าใจ คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 8 หน้า 112
หน้าที่ 112 / 194

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงการอธิบายความสำคัญของการมีสติและการข้ามพ้นจากสิ่งที่ไม่ดีผ่านคำสอนของพระศาสดา โดยเฉพาะการเริ่มต้นด้วยความเข้าใจในศีลและความรู้ต่างๆ ที่ช่วยให้ภิกขุสามารถพัฒนาจิตใจของตนไปสู่ความดี รวมถึงการหลีกเลี่ยงสิ่งที่เป็นพิษต่อจิตใจ บทอ่านนี้ยังชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการรู้จักปล่อยวางสิ่งที่เป็นอุปสรรคต่อการบรรลุธรรม.

หัวข้อประเด็น

-การข้ามพ้น
-ความสำคัญของสติ
-คำสอนของพระศาสดา
-พัฒนาจิตใจ
-การปล่อยวางสิ่งไม่ดี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คำฉันพระธรรมที่ถูกต้อง ยกพรรคเปิด ภาค ๔ - หน้าที่ 111 มืออยู่ ภิกขุ อ. ภิกขุ ปฏจงศาติโก ชื่อว่าผู้ก้าวล่วงแล้ว ซึ่งกิลเดสเป็น เครื่องข้าว อติคุมเมน เพราะอันก้าวล่วง ราดิโทโมมหานาภูจิ- สูงฉัน ซึ่งกิลเดสเป็นเครื่องข้าวคือระและ โทะละและ โมทะและ มานะ และภิฏิ ท. ปุณณนั้ ๕ (สุฏฐาน) อันพระศาสดา วุฒิจิ ย่อมตรัสเรียกว่า โอมนิทูน ผู้ข้ามแล้วซึ่งโอโนะ อติ ดังนี้ (อิติ) ดั่งนี้ (ปุทธสุด) แห่งบรรดา ปัจจัยอันว่า อติ ดั่งนี้ ๗ อตุโฑ อภิปรายว่า โอ้ ภิกขุ อภิกขุมัน (สุฏฐาน) อันพระศาสดา วุฒิจิ ย่อมตรัสเรียกว่า จดดาว โอโมนิทูนโอะ ผู้ข้ามแล้ว ซึ่งโอฆะ ท. ๕ นั้นเทียว อติ ดั่งนี้ อิติ ดั่งนี้ อิติ ดั่งนี้ (อิติ) ออ. ออรรว่า อื่น จิตต อ. จิต ต ของเธอ มา ภมุตู จอง่ำหุ่นไป กามคุณ ในกามคุณ ปฏิวัติ อันมืออย่าง ๕ (อิติ) ดั่งนี้ (ปุทธสุด) แห่งว่า ภิกขุ อิติ ดั่งนี้ อุตโต อรรวว่า หิ ก็ (ชนา) อ. ชนะ ท. ปฏตผ ผู้ ประกามแล้ว ปามเทน คั้วความปรามาท สติใจสุดลูกแน่น อันมีการปล่อยลงซึ่งสติเป็นลักษณะ คิลนุติ ย่อมกลืน โลหุฝี
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More