พระกาฬกรรมของพระบรมราชา : หน้า 21/194

Here is the extracted text from the image: ประโยค ๓ คำฉันพระบรมปฐมกษัตริย ยกพี่พาแปล ภาค ๙ หน้า ที่ 21 อา ครั้งนั้น มุนษสา อ. มนูษ ท. จิตา ผันอยู่แล้ว ทิสภาบ ค ในส่วนแห่งพิศ ตสมี ตสมันนัน อุญปติอาปิ แมยก ขึ้นแล้ว อาธานี ซึ่งอูชร ท. อสุตตูโตมราชินี มีดาบและหอก และโดมเป็นต้น อสุต ปริสุสา แก่บูรณะนั้น ทีสาว เห็นแล้ว ด ปริตรี ซีงมุรษฐานนั้น อนุสุตเอวย ผูไม่สะดุ้งด้วยนั่นเทียว (วตา) กล่าวแล้วว่า โภนโต แนะผู้ใด ร. ตูมเหอ อ. ท่าน ท. วิสุทธิชนะ จงเห็น อึ้ม ปริรี ซีงมุรษฐ์นี้เด็ก (โอ ส ปริโย) อ. บุญมัน นอา อุณนปิติ ย่อมไม่หวั่นไหวนันเทียว น เวที ย่อมไม่สะทกสะท้าน มุขณ ในท่ามกลาง ปริสาว แห่งมุษย์ ท. อารุธาดา น ผู้อาวุธ ในมือ อนกสตานีปี ผึแมร่อมมิใช่งั้นเป็นประมาณ อ๋ โอ โอ อาจูรี อ. คว่าน่าคำอธิษฐาน อดี ดังกิ อจุรีพฤตชาตา ผูมีความ อัครธรรมิและความประหลาดเกิดแล้ว นาทีวู วันอื่อแล้ว มหานที บันลืออันดัง อาโรจน์สูร กรุบูดแล้ว ด ปวตติ ซีงความเป็นไปนั้น ธนโธ แก่พระราชา ราชา คีรสแล้วว่า คุมเหอ อ. ท่าน ท. วิสิสุเชษ จงปล่อย น ปริสิ ซีงมุรษฐนันเกิด อิติ ดังนี้ คณุตา เสด็จไปแล้ว สนุกภิ มิอสูน่า สถุต ของพระศาสดา อาโรเนส คราบบูลแล ดำ อดกิ ซีงเนื้อความนัน อิ สถุต อ. พระศาสดา พริวิลา ทรงแผ่ไปแล้ว โอกาส ซึ่ง พระจักรี เทเสนโต เมือจจะทรงแสดง ธมมิ ซึ่งธรรม ตสส ปริสส แก่บูรณะนั้น อาท ตรัสแล้ว คำ ซีงพระกาถ อิม นี้ว่า