ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๑ คำนี้พระธัมมปทุธิ์ ยกพัฒาแปล ภาค ๒ หน้า ที่ 39
โมคุณอำน ข้าแต่ท่านโมคลัลนาฯ มหาปุญฺญ
ผู้มีปัญญามาก มหิกสิริ ผู้มีฤทธิ์มาก อิงฺม เชิญเถิด
คุ สิ อ.ท่าน ปุสุสง ฆดูเถิด องค์ อ. ข้ามเข้า
กโโรมิ จะกระทำ ราศี ซึ่งความยินดี ปริสาย
แกบริษัท มหาชน ยังมาหา หลากหลาย จะให้
ร่ำรวย อิด เพราะ นี้ ฯ
จ ปน ก็แหละ (อุคฺคเสโน) อ. มุฑโฺยของเศรษฐีชื่ออาคุณเสน
วตวา ครับกล่าวแล้ว เอว๋ อย่างนี้ อพคุณวา กระโคดขึ้นไปแล้ว
วาสมฤกฎโภ จากที่สุดแห่งไม้แป้น เวทาสุ สู่ขาว ปริตุตฺตฺวา
เป็นไปเองแล้ว อากาส ในอากาศ จากทุกข์ ๑๔ ครั้ง โออุษ
ลงแล้ว อุตฺตา ได้เห็นอยู่แล้ว วิมุตฺตฺตา นํสํสุดแห่งไม้เป็น ๆ
อต ครั้งนั้น สุตฺตา อ. พระศาสดา วัณฑา ครัสแล้ว อุคฺคเสนา
คู่อุคฺคเสน ปุณฑีตนาม อดิพานาคตุปปจฺจูปนสูญ ขนธฺฤษ
อาลัย นิยนติ ปหาย ชาติอาทิที ทุกฺขํ มจฺจิ จ อ. อันชึออนันติกละ
ชงความอาลัย ชงความพอใจ ในวันนี้ ท. อนเป็นอภิฤทธา
และปัจจุบันแล้วพัน จากทุกข์ ม. ชาติเป็นต้น วุฒิ ย่อมควร
อิติ ดังนี้ นํ อุคฺคเสนา กะบุตรของเศรษฐีชื่ออาคุณเสนนั้น อาท
ตรัสแล้ว คำ which พระศาสดา อิ มิน ว่า
คุุ อ.ท่าน มูญ องค์เลี้ยง (อายั) ซึ่งอาลัย
ปุรุ ในก่อน มูญ องค์เลี้ยง (อายั) ซึ่งอาลัย
ปุจฺโจ บ้างหลัง มูญ องค์เลี้ยง (อายั)