ข้อความต้นฉบับในหน้า
อิต ดังนี้ 1
(สามเณร) อ. สามเณร ท.(อาหลุ) เรียนแล้วว่า ตุมเหอ
อ. ท่าน ท. มา ปฏิฏ จงอย่าถามา โน๊ะซักระผม ท. พุทธมณี
อ. นางพรามณี โก่าธิวัฑ ผู้อันความโก่าธรครองแล้ว ปฏิฎาย
จำเดิม อมฤกา (อุตตนา) ทุขสะนโก้ แต่กาลแห่งกระผม ท. ผู้อื่น
ตนเห็นแล้ว อทุตา ไม่ให้แล้ว นิสิทภูมิ แม่เพื่อนนั่ง ปฏิฎา-
สนสุข บนอาสนะอันตนปลอดแล้ว ท. โกะกระผม ท. อาหาร
กล่าวแล้วว่า ตู อ. ท่าน อานนท์ จงนำมา มหาลุทธพรหมณี ซึ่ง
พราหมณ์ผู้นำแก่ สิม ริ้ว อิต ดั้ง อุปปชาโย อ. พระอุปชาลยะ
อมฤกา ของกระผม ท. อาณุตวา มาแล้ว ก็สิวาม เห็นแล้ว อมเห
ซึ่งกระผม ท. (วาตา) กล่าวแล้วว่า อนิสม์ นิสินนบพรหมานน
ลภุอ อ. อ้นอาพรามณีผู้นั่งแล้ว ท. เทาสำโต้่ ย่อมควร
อิต ดั้งนี้ อารามปฎิวา ยงพราหมณ์ให้ นำมามแล้ว ปฏิฎ์ ซึ่งมาตร-
นิคมมิ ออกไปแล้ว (วาน) ครั้งเมื่อกล่าว คู่อ อ. ท่าน อานนี
จงนำมา มหาลุทธพรหมณี ซึ่งพราหมณ์ผู้น่า อนู๋ อื่น อิติ ดังนี้
(ตาย พุทธมณี) อนู๋พราหมณ์นั่นนุ่งแล้ว คุุตดา กล่าวแล้ว พราหมโนะ
อ. พราหมณ์ อาณส ช นำมาแล้ว มา โมคุคลาณูตรใด ซึ่งพระเทระ-
ชื่อว่ามหโมคคลาลานะ โส มา โมคุคลาลานะตุโกร อ. พระเทระชื่อว่า
มหโมคุคลาลานะนั้น ก็สิวาม เห็นแล้ว อมเห ซึ่งกระผม ท. วาดา
กล่าวแล้วตามา เหมือนอย่างนั้นนึกให้สุขา หรืทิยไปแล้ว
อด ครั้งนั้น พุทธมณี อ. นางพรามณี ป ln เด ก็ ส่งไปแล้ว พุทธมณี