ประโยค - คำอธิษฐานพระป่าอุฏฐา ภาค ๔ : หน้า 67/194

ประโยค - คำอธิษฐานพระป่าอุฏฐา ยกขึ้นแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 66 เรื่องอุปฐากเศรษฐี ๑๑. ๔๕๔๕ ตั้งแต่ อน น เสฐฏิ อภิทาน ดาวสเอ เป็นคำไป อค ครั้งนั้น เสฐฏิ อ.เสฐฏิอ (จินดาความ) คิดแล้วว่า อิธาน ในกาลนี้ เอโอ ทารโก อ.เด็กนี้ วทติ ย่อมกว่า เอเอ อย่างนี้ ดาว ก่อน ปน ก็ อิมสุด ทารกสุ วฑฒิปุปฏฐาลา ใน กาลแห่งเด็กนี้ถึงแล้วซึ่งความเจริญ โก อ.ใคร รุกีสนโด จักรักษา โก โซ่งโคะ ท. อิ่มสุขเคหา ในเรือนนี้ อิด ดังนี้ เนควา นำไปแล้ว ต ทารก ฯ ซึ่งเด็กนั้น อรณีย์ สุภา คเณฑวา จับแล้ว นำ ทารก ซึ่งเด็กนั้น คิ้วว่าย ที่ด บ ปีพฤตว ปีนแล้ว คิ้ว ซึ่งกอ มูลคุนث (ปีหนโต ปกโล) วิธ รวกะ อ.บุตคล บิบบอยู่ ซึ่งหัวมัน มารอดา ยังเด็กให้ดายแล้ว คณุมล ที่โคนแห่งไม้ เอกษมึ กอนึง ฉุตพลัส ที่แล้ว ตฤุกอา จาน ในที่นันนเทียว ฯ อีก กมุม อ. กรรมนี้ ปุพพฤกษ์ เป็นกรรมในกาลก่อน อสุส เสฐฏิสด ของ เศรษฐนี่นั้น (โหติ) ย่อมเป็น ๆ เทน การเนิน เพราะเหตุสัน วจ้น อ. พระคัมลว่า มาหราช ดู่อนามหาบิต คณะอ. คบหมดี เสฐฏิ ผู้เป็นเศรษฐี โส นั้น ปุเจกภุทธิ ยงพระปัจจเจกพุทธเจ้า คตรสิ ซื้ออาคตรสิ ปฏิบทาสี