ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ก - อธิบายว่าสัมพันธ์ เล่ม ๑ - หน้า ที่ 4
คำพูดในวรรคสัมพันธ์
(๑๔๘) คำพูดนั้น แบ่งเป็น ๓ อย่าง ดังนี้ : -
บท
๑. คำที่ดีเองหรือหลายคำศัพท์ แต่งผสมให้เป็นใจความ
ไม่ได้ เรียกว่า บท กำหนดตามวัตถิตินาม จะกี่คำที่ตรง
นับวัตถิติตามยุค เช่น ปฏิโต เป็นบทหนึ่ง มาตาปิติระ
เป็นบทหนึ่ง เป็นตัวอย่าง.
อธิบาย [๑] คำว่า บท กำหนดตามวัตถิตินามนั้น คือคำ
พูดที่แบ่งไว้ในวจติภาค นับแต่ที่แจกด้วยวัตถิตินามคือ นาม
สมาส ตักมิติ เรียกว่า บท ในเมื่อแจกด้วยวัตถิติตแล้ว
และกำหนดนับวัตถิตะบท ๆ คือคำพูดที่กล่าวนามนั้น สัพพีเดียว
หรือคำพูดที่มาน นับว่าบทหนึ่ง ๆ ด้วยสังเกววติดตามเป็นหลัก.
คำพูดเดียวมววัติตินามเดียว ก็นับเป็นบทเดียว. หลายคำพูดแต่มี
วัตถิตินามเดียว ก็นับเป็นบทเดียว. อ. คำพูดเดียวเป็นบทเดียว
ปฐมโพธ [ นาม ] นาฏิโก [ ตักิโก ] ทายโก [ นามิตต์ ] โกรณโต
[ กิริยกัดติ ] หลายคำพูดเป็นบทเดียว : ปวดตุปวดมุกโโก
[ สมาส ] มะมจารี [ นามกิตต์ ].
หลายคำพูดเป็นบทเดียว ได้แก่มนามวาสทั้งปวง และบทมนาม-
กิตติที่มีมานามนามหน้่า เช่น มะมจารี. ส่วนบททั้งปวงที่มีอุปสรรค-
นามาด หรือคำพูดอื่น ๆ อันใช้คู่สังวัติติดตามหน้า อุปฏิญา,
อนุวณฺโณ, สยมภู, อนุฤทธิ์โต, สกุติรโณโต, นับเป็น