อธิบายความสัมพันธ์ในพระราชบัญญัติ : หน้า 54/195

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า 51 ๕/๕๕] ความวิตกข้าให้เกิดขึ้นแล้ว เพราะเหตุนี้. [ เป็นผู้ใช้ให้ทำในกิจควรพากย์ทุกยามจาก ] กำ ตยา ปรวิศูญ เราช นากรมีปราชญาโม ทิคุณปุพโพ วา สุดปุพโพ วา. [อาทิตย์น. ๖/๕๕] พระราชผู้เป็นพระเจ้าแผ่นดิน ถูกชาวเมืองให้แอ่อยู่ พระองค์ทรงครองให้เห็นหรือเคยได้ยินที่ไหน.' [ นาคเรศ ปราชัยโมน เป็นกิจพากย์กามองคำในข้อยืน, ส่วน ตยา ทิกู-สตูล เป็นกิจพากย์กามองคำมาว่ากันใน บอกสัมพันธ์ว่า ตยา อนภิทัตตาใน ทิกู-และ สุต- ] อเสริโอเมน อสโณฤติกวา มาริต วิฑูหา อารพุก, [ วิฑูหา.๓/๕ ] ทรงปรารถเจ้าวิทยกะพร้อมทั้งบริษัทอัญวังน้ำ ท่วมให้ฉันพระชมแล้ว. [ โอเมน อสโณฤติกวา มาริต เป็น กิจพากย์กาชั้นใน. ] ข้อสังเกต: คำว่า เป็นผู้ใช้ เป็นภาษาวายการณ์ หมาย ความว่า เป็นต้นเหตุให้สำเร็จกิจนั้น ๆ โดยวิธีให้ริตทำ. [ ๒ ] มานะกิอติกตานี้ ประอบด้วย ฉัฐิวิดัคติทีมิ อ. ยสูส [ ปุกคลาสต ] ราโค จ โทโล อมากโ จ ปฏิโต. [ มาหาปนุกดุเกตุ.๔/๕๓ ] ราโค โทสะ มานะและมักจะ อันขนคอใจให้ตกไปแล้ว. ถามว่า ในเท่ว่าริ้งทำบทธ ฉัฐิวิดัคติ เป็นอนภิทัตตา? ตอบว่า ในที่ชี้มามิ ณ ฉัฐิวิดัคติ เป็นผู้ที่กำกตา เป็นผู้ให้ทำ ก็ตาม.