ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อธิบายอารมณ์เสมอ - หน้า 57
[ตติยวิเสสน] รฐสีติ จตุขวาวารทิวเสน อปนีเสถ
รูปมุมเญษ อลัถตา [ปองอภิญญู. ๕/๕๐] ไม่สำรวมในรูปร่าง
ที่นาผู้เสื้อผ้าอ้างนำเข้าไปโดยอำนาจทวารเป็นต้น [ คือทาถิ
วาวรเป็นต้น]
[เหตุ] ปิยน ฤวิโภคเสน อุตสุน อุปปายญญู
อุปสงามวนเสน ทสสนุ ทุกข์ [ ตโจปทพิจิต. ๖/๔๘] เพราะว่า
การไม่เห็นสัตว์หรือสังขารเป็นที่รัก เพราะอำนาจการพลัดพราก
และการเห็นสัตว์หรือสังขารไม่เป็นที่รัก เพราะอำนาจการประจบกัน
เป็นทุกข์
ค. ในล้านนาไทย นิยมใช้คำว่าอานันตา [ หรือคำบรรพพา ] ด้วย
กันมาก ทั้งที่เป็นกรณ ตติยวิเสสนและเหตุ ที่ใช้ในที่เป็นติวา-
วิเสสน เช่นพวกนะ-สสน ติวาวเสน ที่ใช้ในที่เป็นเหตุ เช่นคำ
อ้างสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อาจเป็นเหตุอานวมวความปรารถนาเป็นต้นว่า ด้วย
อานาวาแห่งพระรัตณตรัย[ รัตนตตุยนากวน ]เพราะฉะนั้น จะถือ
เอาล้านนาไทยที่คนพูดมาเป็นที่ตั้งในการบอกสัมพันธไมได้ ต้องคือ
เอาธรรมที่ในภาษาบาลีเป็นที่ตั้ง
อันนี้ บทที่แปลในภาษาไทยว่า โดย... หรือ... มิใช่เป็น
ตติยวิเสสนเอไป คือเป็นกริยาวิเสสนกิ้ม แต่สอด โดย เพื่อ
เชื่อคำ หรือคำว่าตาม เป็นคำแปลของนิทาน เช่น สกุฏอู๋
สุขาวดี. [ ตุกุตปาณูอปาสก. ๓/๕๔ ]. อเดถ ญาดา ยงกุฏ,
[ อญญตรอปาสก. ๖/๑๓๐ ] ทั้งนี้ ต้องเพ่งคำบาลีเป็นสำคัญ.