ความสัมพันธ์ในภาษาไทย : หน้า 163/195

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ - หน้าที่ 160 ค.บท ๓ ปัจจุบันนี้เป็นอิสระ อาจใช้ในฐานะเป็นนามนามได้บ้าง ตามมที่กล่าวมาแล้วบ้างดังเช่น อุปมตุตา ณ มิยุติต. [ สามวตฺ. ๒/๓๖] บุคคลผู้ไม่ประมาทอมมไม่ได้าย: อุปมตุตา สกยติใน ณ มิยุติต. พ.เป็นกิริยาวิเศษบางอ. ภททยนดร ยุติวิทิต วิหริตวา ปกมิว. [ราชา ๓/๙๔] ประทับอยู่ในภักทยนดร ตามพระธรรมนแลเสด็จสักลาไป! อนาทร-ลักขณิยา (๒ ปีชัช) [๒] พากษายังแซกเขามา คือ อนาทรพากษายัง และ ลักษณะ- พากษายัง ตามที่กล่าวมาแล้วในตอนที่ว่าด้วยพากษายังดังต้น และ ในตอนที่ว่าด้วยบทนามนามที่ประกอบด้วย อัฐิววิภัตติ และ สัตมี- วิภัตติ ก็ต้องมิปล่อยกุมพากษายัง และบทกษัยนั้นใช้ประกอบด้วย อนต หรือมาน ปัจจัยบ้าง ฯปัจจัยบ้าง ดัพพ, อนัย ฯปัจจัยจง จะกล่าวต่อไปบ้าง และประกอบด้วยวิวิทตนาม เป็น ฐูรู้วิภัตติ สำหรับอนาทรพากษ์ เรียกว่านาถกริยา เป็น สัตมีวิภัตติ สำหรับลักษณะพากษายัง เรียกว่าลักขณิยา ฯ ตา ที่แสดง แล้วในตอนที่กล่าวถึงนั้น. การเข้าใช้ ๒ อย่าง คือ บอกเข้าในกิริยาดไป หรือบอกว่า เป็นกิริยาของบทนามร หรือ ลักษณะ ที่เป็นเจ้าของ อ. สุรีย์ อุธุจตุ ถนุ โท อุกคุตติ. (ในแบบ) บอกสัมพันธ์ว่า