ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อธิบายอารมณ์สัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า ๕๐
ตพโท. (ในแบบ) อุปลาสนอสงสิมันนั่น
เอว่า ชาตณ มุจเจน กุตตพุพ เกษล พฺุ. [วิสฺมา]
๗/๓/๖๓ กุสล อันมัจะผู้กิตติแล้วพิงทำไมกันนั่น
[เป็นผู้ทำให้กรมยพากย์คัมมวมจาก] สุตฺตา ปน หฤทฺถินา
อุปฺปฏิยามโน สุขํ วสฺส. [โกสมุกิ.๘/๕5’] ก็พระศาสดาอัน
ช้างบำรง ประทับอยู่สุขแล้ว.[ สุตฺตา ปน หฤทฺถินา อุปฺกิฺย-มโน เป็นกิริยาพากย์อย่างนี้ใน].
ตาย กิตุตสํ ตตฺถ ว วิตตถาว ว อหนเมฺว ตฺูญฺฺ
ชานม. [อิฏฺฐฺมานวิกา.๖/๕๔’] เราแลท่านยอมรู้ว่าความที่อัน
ท่านกล่าวแล้วแท้หรือไม่แน่’ [ตาย กิตุตสํ เป็นกิริยาพากย์อย่างคัึ้งใน]
เทนฺที ตาย กตกุมฺ มยุทธิ กตํ. [ สนุดิมหามตฺต.
๕/๓๓’] ถ้ากระนั้น ท่านจงกล่าววรรณ อันท่านทำแล้วเราก็.’ ตาย
อนกิตติคตาใน กต- [ ตาย กต- เป็นกิริยาพากย์อย่างนี้ใน]
แม่เป็นผู้ทำในนามท่านซึ่งสำเร็จมาจากกิริย่อนให้ในอรรถอะไร
กิตาตาม กินฺเข้าในข้อนี้ อุ. สุตฺตร สาธุ สาธุ [ สุมญเภปริสุกน.
๖/๒๒’] ความดีอนาคตทำง่าย.’
[เป็นผู้ใช้ให้ทำในพากย์หุตทุมมาว่า] พยุตฺตน ภิกฺขุณา
ปฏิพลน สุขฺโม เขาบาปดูโภ. (ในแบบ) ลงมือก็กลบกอผู้ลลาด
สามารถ พึงให้รู้.
อิมา เม การณนา โกโอ อุปปาทิโต. [อรคฺรปฺต.