อัจฉันต์ส่งโอกในกามสัมพันธ : หน้า 37/195

ประโยค - อธิบายกามสัมพันธเล่ม ๑ หน้าที่ 34 อัจฉันต์ส่งโอก ๔. เป็นที่จล่ง [สิ้น, ตลอด ] เรียกซ้องว่า อุณหภูมิไม่โค ฺัฒิยาน :[๑] อัจฉันต์ส่งโอก คือ เป็นที่ผ่านตลอด หรือ สุดตลอด หมายความว่า เป็นที่จล่ง ได้แก้ทุก ๆ สิ่ง จะเป็นระยะทาง กาลเวลา หรืออะไรก็ตาม ที่ยึดทำผ่านตลอดหรือจล่งไป อ. สิ้นยาน คฤธ (ในแบบ) ย่อมไปสิ้น ๑ โซนย์ สิ้นยาน เป็น ที่ไปจล่ง จึงเป็น อัจฉันต์ส่งโอก ใน คฤฏิต อนาน เม อิก ภูติ เอกรตุตนุวีร รุญโยบูย [สุขสามเณร. ๕/๙๘] บัดนี้ ภัตนี้ของ เรา พิงรักษาเส้นคืนและวันหนึ่ง!' สกลศรี พรหมา ปิฎ อุปชฺช. [ สปุททาสดร. ๕/๑๗๒ ] ปิฎิ บังเกิดแผลไปตลอดสรีระทั้งสิ้น' [๒] อัจฉันต์ส่งโอกับสัมปวุญีมม ต่างกันในข้อใช้ใน ความหมายเป็นจล่งกับเป็นจุดหมายที่ไปจล่ง. บางบทต้องวิจัย ก่อนว่า ใช้ในธรรมหรือ เช่น สกลสุพุทธิป วิริวจตา, [สามาวติ. ๒/๕๖] ในความท่อนี้ หมายความว่า เกี่ยวไปยังสพุทธิป สกลสุพุทธิป จึงเป็น อัจฉันต์ส่งโอก. ใน วิจิตรวา อิโต โยธ- มุตติ อาคโต. [ เทวตคุต. ๑/๑๔๗ ] ในพากย์นี้ หมายความว่า พระทวาทัตถ์นาถีที่ประมาณโยชนหนึ่ง นับจากพระเชลดนี้ มีได้ หมายความว่า มาได้ประมาณโยชนั่น นับจากด้านทางที่ม [เพราะมี อิติ บ่งอยู่] นั่น โยชนมุตติ จึงเป็น สัมปปุนีย์มม ใน อาคโต.