ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อภิธานศัพท์ เล่ม ๓ หน้า ที่ ๙๑
สุวณุรสาธา วิจ จ เอกอาภากรพฤกโต อุคมฺวา พรุณฑม-
โลภ อาหาร ปฎิพิตุวา จากวาพมบวกภูมิวาม คณุเนติสุ.
[ ยมปุปจิรามิรัช ๖/๕๔ ] ก็เพราะท่านกล่าวไว้ว่า อนุญา วนฺฏานํ
รัสมี ๖ สังของพระพุทธองค์ พวยพุ่งขึ้นจากห้องแห่งจักรวาลหนึ่ง
จดพรหมโลกแล้วกลับจับของจักรวาลพี่เดียว จุดทองกว้างไกล
ออกจากบ้า และจุดท่อน้ำทองคำออกจากทะนานยนต์ ] วิวินสุวณฺณ
และ สุวณุรสาธา ต่างเป็นอุปมาลิกติเตะ และไม่ต้องเติมคำกิ
กิดเข้าไปเป็นอิสระ เพราะต่างมีอิสระของตนแล้ว ].
๕) มนุสสิโส วิจ อุตส สีส, อนีสูส [ อุตฺตาโก ] วิสุส
เตโน อุตฺตาโก /B> อนิปฏิ ๗/๕๔๕ ] ศรีษะของเปรตนั้น คลัง
ศรีษะของมนุษย์, อัตภาพที่เหลือของเปรตนั้น คลัง ไอัตรา]
ของงง.
บทอุปมาลิกนี้ นิยมแปลทีหลังกรินในพากย์บ้าง เช่น
อุ. ที่ ๓ ที่หลังกรินในพากย์บ้าง เช่น อุ. ที่ ๒. ทั้งนี้แล้วแต่
จะมีความเนื่องกับกรินไหน และนิยมเติมกิริยากิตติ อันประกอบ
ด้วย อนุฎ หรื มา ปัจจัยใช้กรินเกี่ยวกับกรินในพากย์ หรือ
พากยางคี่มีความเนื่องถึงกันนั้น เข้ามาเป็นบวกลิสณะ เช่น อุ.
ที่ ๓ และที่ ๒. ทั้งนี้ วันแตะบทอุปมาลิกตะน้อยจะมีบวลิสสะนะ
ที่ใช้แทนกันได้แล้ว เช่น อุ. ที่ ๔ หรือบิทกรินกิตติเป็นบวลิสสะนะ
ของตนเอง เช่น อุ. ที่ ๔. อึ่งในประโยค ลงกิตตะ ที่มีประโยค
อุปมาเทว กา การเต็มและไม่เต็ม พึงเทียบโดยนับเดียวกัน แต่ศัพท์