การตีบามและกิตดุมม : หน้า 35/195

ประโยค - อธิบายอาาเสริมสัมพันธ์ เล่ม - หน้าเที่ 32 อธิบาย: [ อ ] การตีบาม หรือ กิตดุมม คือธรรมในฐานที่ถูกใช้ให้ทำหรือเป็นพื้นฐานรับใช้ หมายความว่า เป็นที่ ใช้ให้ทำ การตีบามนี้ ใช้คำอธิบายตามกฎตาว่า และเหตุผลมาจาก ที่ท่ีเป็นอายตมและกิริยกติก. การิยาส่น ย่อมเรียกการตีบาม ทั้งนี้ เว้นกิริยเหตุบามวามจากที่เป็นกิริยามาตร ฯูขอที่ว่า ด้วยวัตถคาม 1 ดู อ. มฆา ปุตติ ชนิต (ในแบบ) ' มารดา ยังบุตร ในเกิด ปุตติ เป็นที่ถูกบำราให้คิด จึงเป็นการตีบามใน ชนิต ตาย ปีติ อ มติ องค์ สมาถ ปาเหย. [ สามวติ 2 ค่ 4 ] ขอท่านยังเมริม ท. ให้ดื่มอะตะที่ท่านดื่มแล้ว' [ 2 ] การตีบาม นี้ ประกอบด้วย ตติยาวิทีบ้าง อ. สนบภิ นำ อทาหทปูสะก [ โกศกุนาคูทุก. 4/58 ] เราอังสู่บูตน้งทหลายให้กัดกินกามารณ์นั้น. ราชา เวษุเหติ ติกูฉานัต. [ วิญูทก 3/10 ] พระราช ยังกมทั้งหลาย ให้เยื่อยาว. [ 3 ] แม่นามกิตติที่สำเร็จจากเคราะห์ู มี กิริยกาม ได้ อ. มายา อิมาลี ทวีวนุ สมุปติตี นิยมาทกามม์ กา ลูฐ มุตติ. [ เทวตุต. 1/ 3 ] เราทำกรรมเป็นเครื่องสมบัติ ทั้ง 2 เหล่านี้ ให้สำเร็ยอ่อนควร. สมุปติที น กิริยกาม ใน นิยมาทนากาม- [ นี้ เรียกว่าสัมพันธุเข้าครึ่งงา เพราะไม่บ้างทานทาสมาด เข้ามเพียงศัพทธ์ เดียวเท่านั้น ตามอรรถที่เข้า]. [ 4 ] ในบทนามกิตติ เว้นศัพท์ที่ประกอบด้วย คู่ ตูว ปัจจัย