ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 6 - หน้า 92
เป็นเช่นนี้ จึงจำเป็นต้องหาทางเอาแกรกเข้ามาระหว่างพากย์ตอนที่ต้อง
การ นี้ ซึ่งจะขึ้นประธานด้วยบงบปฐมวิภาคดีไม่ได้ เพราะฉะกลาย
เป็นพากย์หนึ่งต่างหาก จึงนิยมประกอบบทประธานด้วย อัฐิวิตีติด
หรือ สัตว์มีวิตีติด ส่วนกรียา นิยมใช้กรีกิด ซึ่งประกอบด้วย
วิติติววนะเสมอกัน เพื่อส่งเดชกำหนดได้. กริยาว่า
คุมพากย์ยง. ส่วนกรียาในระหว่างพากย์งที่แกรกเข้ามานั้น จะใช้
กรียาดูทิปโทในใจกำปิดจิพิมใจก็ได้ตามต้องการ. บทประธานพากย์งที่แกรกเข้ามานี้ ที่ประกอบด้วยอัฐิวิตีติดเรียกว่า อนาทรพากย์ง. ที่ประกอบด้วยสัตว์มีวิตีติด เรียกว่า
ลักษณะวันละ [ ส่วนพากย์งควร เรียกว่า อนาทรพากย์ง. ] อ.
อนาทร ในแบบแปลว่า 'เมื่อมาราดและบิดา..ร้องไห้.. นบ
เป็นบรรพผู้ไม่มีเรือน จากเรือน. มาติปูดู อนาทร. อุ. ใน
ยิ้มมาพุทธสุดา พิสูจน์ในตอนที่ว่าด้วยพากย์งข้างต้น และ อาริย มูหุ
โทโส นตุรี, มง วนาอุตสา, ตุมม อภิปลูต. [ ศีลสุดเทร.
1/7/อาจารย์ โทษของผมไม่มี, เมื่อผมพูดอยู่ อย่างนี้ ]
นั่นแหละ ท่านลำแข้งแล้ว.'
[2] บท อัฐิวิตีติด หรือ สัตว์มีวิตีติดที่เป็นประธานใน
พากย์งที่แกรกเข้ามานี้ ก็คือบท ปฐมวิภาค ที่เป็นประธาน ใน
เวลาสัมพันธียบอกเข้าไปกรีกุมพากย์งของคุณ เช่น มาติปูดู.
อนาทรใน รุทธานนัง. มม อนาทรใน วนตุสล.