ความสัมพันธ์ในพากย์งและอนาทรพากย์ง : หน้า 95/195

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 6 - หน้า 92 เป็นเช่นนี้ จึงจำเป็นต้องหาทางเอาแกรกเข้ามาระหว่างพากย์ตอนที่ต้อง การ นี้ ซึ่งจะขึ้นประธานด้วยบงบปฐมวิภาคดีไม่ได้ เพราะฉะกลาย เป็นพากย์หนึ่งต่างหาก จึงนิยมประกอบบทประธานด้วย อัฐิวิตีติด หรือ สัตว์มีวิตีติด ส่วนกรียา นิยมใช้กรีกิด ซึ่งประกอบด้วย วิติติววนะเสมอกัน เพื่อส่งเดชกำหนดได้. กริยาว่า คุมพากย์ยง. ส่วนกรียาในระหว่างพากย์งที่แกรกเข้ามานั้น จะใช้ กรียาดูทิปโทในใจกำปิดจิพิมใจก็ได้ตามต้องการ. บทประธานพากย์งที่แกรกเข้ามานี้ ที่ประกอบด้วยอัฐิวิตีติดเรียกว่า อนาทรพากย์ง. ที่ประกอบด้วยสัตว์มีวิตีติด เรียกว่า ลักษณะวันละ [ ส่วนพากย์งควร เรียกว่า อนาทรพากย์ง. ] อ. อนาทร ในแบบแปลว่า 'เมื่อมาราดและบิดา..ร้องไห้.. นบ เป็นบรรพผู้ไม่มีเรือน จากเรือน. มาติปูดู อนาทร. อุ. ใน ยิ้มมาพุทธสุดา พิสูจน์ในตอนที่ว่าด้วยพากย์งข้างต้น และ อาริย มูหุ โทโส นตุรี, มง วนาอุตสา, ตุมม อภิปลูต. [ ศีลสุดเทร. 1/7/อาจารย์ โทษของผมไม่มี, เมื่อผมพูดอยู่ อย่างนี้ ] นั่นแหละ ท่านลำแข้งแล้ว.' [2] บท อัฐิวิตีติด หรือ สัตว์มีวิตีติดที่เป็นประธานใน พากย์งที่แกรกเข้ามานี้ ก็คือบท ปฐมวิภาค ที่เป็นประธาน ใน เวลาสัมพันธียบอกเข้าไปกรีกุมพากย์งของคุณ เช่น มาติปูดู. อนาทรใน รุทธานนัง. มม อนาทรใน วนตุสล.