อธิบายว่าสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า 149 : หน้า 152/195

ประโยค - อธิบายว่าสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า 149 [๓] ในที่เป็นวิสาสน ประกอบเป็นพุทธฉานะบังมีอุ น ทิ ธมโม อมโม จอิอาโม. [จฺญาปฏตเถร ] ๑/๒๙ ธรรมและธรรมัง ๒ หามีบากสมกันไม่: แต่โดยมาก อยู่ใกล้ นามนามบทใด ก็ประกอบเหมือนนามนามบทนั้น เช่นเดียวกับดังกล่าว [๔] ในที่เป็นวิกิตติา ประกอบเป็นพุทธจะเป็นพื้น เช่น เดียวกับวิริยา๘0. พิมพิสโล จ จปลานึกโลจ อนุญฺญา, ภคีนิปิฎก โหตุ. [ วิชา ๑/๙๕ ] พระเจ้าพิมพิสาร และ พระเจ้าเสนภิกโลส ล่างเป็นพระราชาสัวิมของพระภิกษนันและกัน' และ สมวิตภิในอภิปราย ในอู ในข้อ [๓] ตามข้อวามที่กล่าวมาแล้ว เป็นการกล่าวถึงวิธีใช้ศัพท์ และวิธีประกอบอัฏฐิ วิธาน วิสาสะคตให้รู้ไว้. สัพพนาม (๑๕๕) บทสัพพนาม, ถ้าเป็นปุรัสสัพพนาม เรียกชื่อเหมือนบทนามนาม: ถ้าเป็นวิสาสนสัพพนาม เรียกชื่อว่า วิสาสน. อธิบาย : [๑] ปุรัสสัพพนามกัง ๑ บูรณ มีวรรณะ, ชื่อ, และการเข้า เหมือนนามนามทุกวิภาค, ถ้าเป็นวิสาสนสัพพนาม ก็เหมือนบานวิสาสน. [๒] ๓ ศัพท์ อาจใช้เป็นปุรัสสัพพนามก็ได้ วิสาสนสัพพนาม ก็ได้ วันแต่นามนามอันเป็นเจ้าของกำลังอยู่ และที่รบ ๓ ใช้เป็น วิสาสนสัพพนาม.